Stagonolepidinae
Stagonolepidinae | |
Lydekker, 1887 | |
Stagonolepis | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | zauropsydy |
Podgromada | diapsydy |
Infragromada | archozauromorfy |
Rząd | aetozaury |
Rodzina | Stagonolepididae |
Podrodzina | Stagonolepidinae |
Stagonolepidinae – podrodzina archozaurów z rodziny Stagonolepididae. Friedrich von Huene w 1942 roku ukuł termin „Stagonolepinae” dla podrodziny obejmującej rodzaj Stagonolepis. W 2000 Heckert i Lucas zmodyfikowali to określenie do formy „Stagonolepininae” i nadali mu definicję filogenetyczną, wedle której Stagonolepininae to najszerszy klad obejmujący wszystkich członków Stagonolepididae bliżej spokrewnionych ze Stagonolepis niż z ostatnim wspólnym przodkiem Stagonolepis i Desmatosuchus[1]. Parker (2003) uznaje poprawność tej definicji i zalicza do Stagonolepininae rodzaje Coahomasuchus, Aetosaurus, Stagonolepis (do tego rodzaju zaliczył też gatunki S. scagliai i S. wellesi, przez innych autorów przenoszone do osobnych rodzajów – odpowiednio Aetosauroides i Calyptosuchus), Typothorax (do tego rodzaju zaliczył też gatunek T. reseri, przenoszony przez część autorów do odrębnego rodzaju Redondasuchus), Chilenosuchus, Tecovasuchus, Paratypothorax i Heliocanthus/Rioarribasuchus[2]. Według zasad Kodeksu Nomenklatury Zoologicznej poprawna nazwa powinna brzmieć „Stagonolepidinae”, wobec czego nazwa „Stagonolepininae” jest jej młodszym synonimem[3]. W 2005 Paul Sereno przedstawił definicję zbliżoną do tej autorstwa Heckerta i Lucasa, wykorzystującą jednak gatunki zamiast rodzajów. Według niej Stagonolepidinae to najszerszy klad obejmujący wszystkie aetozaury bliżej spokrewnione ze Stagonolepis robertsoni niż z Desmatosuchus haplocerus[4].
Z analizy kladystycznej Parkera z 2007 r. wynika, że do Stagonolepidinae (przez Parkera dalej nazywanych "Stagonolepininae") sensu Heckert i Lucas (2000) należą te wszystkie rodzaje, które Parker zaliczył do tej grupy w 2003 r, a także rodzaj Neoaetosauroides. Ponieważ jednak do tak definiowanych Stagonolepidinae należał rodzaj Aetosaurus, zaś nie należał do nich Desmatosuchus, Stagonolepidinae są synonimem Aetosaurinae sensu Heckert i Lucas (2000) (tj. kladu obejmującego wszystkie taksony bliżej spokrewnione z rodzajem Aetosaurus niż z ostatnim wspólnym przodkiem Aetosaurus i Desmatosuchus[1]). Heckert i Lucas zdefiniowali Aetosaurinae i Stagonolepidinae w tym samym artykule, ale Aetosaurinae zostały zdefiniowane na wcześniejszej stronie; z tej przyczyny na określenie kladu obejmującego Aetosaurus, Stagonolepis i pokrewne taksony Parker użył nazwy Aetosaurinae[5]. Z późniejszej analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Desojo, Ezcurrę i Kischlata (2012) wynika, że tak definiowane Aetosaurinae i Stagonolepidinae nie są synonimami; według tej analizy Aetosaurinae obejmowałyby jedynie rodzaj Aetosaurus, a Stagonolepidinae – tylko rodzaj Stagonolepis[6].
Przypisy
- ↑ a b A.B. Heckert i S.G. Lucas. Taxonomy, phylogeny, biostratigraphy, biochronology,paleobiogeography,and evolution of the Late Triassic Aetosauria (Archosauria:Crurotarsi). „Zentralblatt für Geologie und Paläontologie Teil I”. 11-12, s. 1539-1587, 2000. (ang.).
- ↑ Taxonomy of the Stagonolepididae. W: W. G. Parker: Description of a new specimen of Desmatosuchus haplocerus from the Late Triassic of Northern Arizona. Unpublished M. S. Thesis. Northern Arizona University, 2003, s. 2. (ang.).
- ↑ Sereno, P. C.: Stagonolepininae. Taxon Search. [dostęp 2009-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 kwietnia 2008)]. (ang.).
- ↑ Sereno, P. C.: Stagonolepidinae. Taxon Search. [dostęp 2009-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 kwietnia 2008)]. (ang.).
- ↑ W.G Parker. Reassessment of the aetosaur “Desmatosuchus” chamaensis with a reanalysis of the phylogeny of the Aetosauria (Archosauria: Pseudosuchia). „Journal of Systematic Palaeontology”. 5. 1, s. 41-68, 2007. (ang.).
- ↑ Julia B. Desojo, Martín D. Ezcurra i Edio E. Kischlat. A new aetosaur genus (Archosauria: Pseudosuchia) from the early Late Triassic of southern Brazil. „Zootaxa”. 3166, s. 1-33, 2012. (ang.).