Stowarzyszone wielomiany Laguerre’a

Stowarzyszone wielomiany Laguerre’a (ang. generalized Laguerre polynomials, associated Laguerre polynomials) – wielomiany ortogonalne zdefiniowane w sposób:

L n ( α ) ( x ) = d f x α e x n ! d n d x n ( e x x n + α ) . {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(x){\stackrel {\mathrm {df} }{=}}{\frac {x^{-\alpha }e^{x}}{n!}}{\frac {d^{n}}{dx^{n}}}\left(e^{-x}x^{n+\alpha }\right).}

Stowarzyszone wielomiany Laguerre’a stanowią rozwiązanie następującego równania różniczkowego II rzędu zwanego stowarzyszonym równaniem Laguerre’a:

x d 2 f ( x ) d x 2 + ( α + 1 x ) d f ( x ) d x + n f ( x ) = 0. {\displaystyle x{\frac {d^{2}f(x)}{dx^{2}}}+(\alpha +1-x){\frac {df(x)}{dx}}+nf(x)=0.}

Stowarzyszone wielomiany Laguerre’a są uogólnieniem ‘zwykłych’ wielomianów Laguerre’a L n ( x ) , {\displaystyle L_{n}(x),} które stanowią szczególny przypadek wielomianów stowarzyszonych dla α = 0 : {\displaystyle \alpha =0{:}}

L n ( x ) = L n ( 0 ) ( x ) {\displaystyle L_{n}(x)=L_{n}^{(0)}(x)}

Początkowe stowarzyszone wielomiany Laguerre’a

L 0 ( α ) ( x ) = 1 {\displaystyle L_{0}^{(\alpha )}(x)=1}
L 1 ( α ) ( x ) = x + α + 1 {\displaystyle L_{1}^{(\alpha )}(x)=-x+\alpha +1}
L 2 ( α ) ( x ) = 1 2 x 2 ( α + 2 ) x + ( α + 1 ) ( α + 2 ) 2 {\displaystyle L_{2}^{(\alpha )}(x)={\frac {1}{2}}x^{2}-(\alpha +2)x+{\frac {(\alpha +1)(\alpha +2)}{2}}}
L 3 ( α ) ( x ) = 1 6 x 3 + α + 3 2 x 2 ( α + 2 ) ( α + 3 ) 2 x + ( α + 1 ) ( α + 2 ) ( α + 3 ) 6 {\displaystyle L_{3}^{(\alpha )}(x)=-{\frac {1}{6}}x^{3}+{\frac {\alpha +3}{2}}x^{2}-{\frac {(\alpha +2)(\alpha +3)}{2}}x+{\frac {(\alpha +1)(\alpha +2)(\alpha +3)}{6}}}
L 1 1 ( x ) = 1 {\displaystyle L_{1}^{1}(x)=-1}
L 2 1 ( x ) = 2 x 4 {\displaystyle L_{2}^{1}(x)=2x-4}
L 2 2 ( x ) = 2 {\displaystyle L_{2}^{2}(x)=2}
L 3 1 ( x ) = 3 x 2 + 18 x 18 {\displaystyle L_{3}^{1}(x)=-3x^{2}+18x-18}
L 3 2 ( x ) = 6 x + 18 {\displaystyle L_{3}^{2}(x)=-6x+18}
L 3 3 ( x ) = 6 {\displaystyle L_{3}^{3}(x)=-6}
L 4 1 ( x ) = 4 x 3 48 x 2 + 144 x 96 {\displaystyle L_{4}^{1}(x)=4x^{3}-48x^{2}+144x-96}
L 4 2 ( x ) = 12 x 2 96 x + 144 {\displaystyle L_{4}^{2}(x)=12x^{2}-96x+144}
L 4 3 ( x ) = 24 x 96 {\displaystyle L_{4}^{3}(x)=24x-96}
L 4 4 ( x ) = 24 {\displaystyle L_{4}^{4}(x)=24}

Własności stowarzyszonych wielomianów Laguerre’a

Dla naturalnych α {\displaystyle \alpha } pierwszy wyraz wielomianu ma współczynnik:

C 0 = ( 1 ) n n ! , {\displaystyle C_{0}={\frac {(-1)^{n}}{n!}},}

a wartość wielomianu w punkcie 0 wynosi:

L n ( α ) ( 0 ) = ( n + α n ) . {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(0)={\binom {n+\alpha }{n}}.}

Stowarzyszony wielomian Laguerre’a L n ( α ) ( x ) {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(x)} posiada n {\displaystyle n} pierwiastków rzeczywistych zawartych w przedziałach ( 0 ; n + α + ( n 1 ) n + α ] . {\displaystyle \left(0;n+\alpha +(n-1){\sqrt {n+\alpha }}\right].}

Wzory rekurencyjne

Wzory te pozwalają na wyznaczanie wielomianów wyższego rzędu korzystając z wielomianów niższego rzędu lub wielomianów o wyższych górnych wskaźnikach, korzystając z wielomianów o niższych górnych wskaźnikach:

L n ( α + β + 1 ) ( x + y ) = i = 0 n L i ( α ) ( x ) L n i ( β ) ( y ) , {\displaystyle L_{n}^{(\alpha +\beta +1)}(x+y)=\sum _{i=0}^{n}L_{i}^{(\alpha )}(x)L_{n-i}^{(\beta )}(y),}
L n ( α ) ( x ) = i = 0 n L n i ( α + i ) ( y ) ( y x ) i i ! , {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(x)=\sum _{i=0}^{n}L_{n-i}^{(\alpha +i)}(y){\frac {(y-x)^{i}}{i!}},}
L n ( α + 1 ) ( x ) = i = 0 n L i ( α ) ( x ) , {\displaystyle L_{n}^{(\alpha +1)}(x)=\sum _{i=0}^{n}L_{i}^{(\alpha )}(x),}
L n ( α ) ( x ) = i = 0 n ( α β + n i 1 n i ) L i ( β ) ( x ) , {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(x)=\sum _{i=0}^{n}{\alpha -\beta +n-i-1 \choose n-i}L_{i}^{(\beta )}(x),}
L n ( α ) ( x ) = i = 0 n ( α β + n n i ) L i ( β i ) ( x ) , {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(x)=\sum _{i=0}^{n}{\alpha -\beta +n \choose n-i}L_{i}^{(\beta -i)}(x),}
L n ( α ) ( x ) = L n ( α + 1 ) ( x ) L n 1 ( α + 1 ) ( x ) = j = 0 k ( k j ) L n j ( α k + j ) ( x ) , {\displaystyle L_{n}^{(\alpha )}(x)=L_{n}^{(\alpha +1)}(x)-L_{n-1}^{(\alpha +1)}(x)=\sum _{j=0}^{k}{k \choose j}L_{n-j}^{(\alpha -k+j)}(x),}
n L n ( α ) ( x ) = ( n + α ) L n 1 ( α ) ( x ) x L n 1 ( α + 1 ) ( x ) or  x k k ! L n ( α ) ( x ) = i = 0 k ( 1 ) i ( n + i i ) ( n + α k i ) L n + i ( α k ) ( x ) , , {\displaystyle {\begin{aligned}nL_{n}^{(\alpha )}(x)&=(n+\alpha )L_{n-1}^{(\alpha )}(x)-xL_{n-1}^{(\alpha +1)}(x)\\&{\text{or }}{\frac {x^{k}}{k!}}L_{n}^{(\alpha )}(x)=\sum _{i=0}^{k}(-1)^{i}{n+i \choose i}{n+\alpha \choose k-i}L_{n+i}^{(\alpha -k)}(x),\end{aligned}},}
n L n ( α + 1 ) ( x ) = ( n x ) L n 1 ( α + 1 ) ( x ) + ( n + α ) L n 1 ( α ) ( x ) , {\displaystyle nL_{n}^{(\alpha +1)}(x)=(n-x)L_{n-1}^{(\alpha +1)}(x)+(n+\alpha )L_{n-1}^{(\alpha )}(x),}
x L n ( α + 1 ) ( x ) = ( n + α ) L n 1 ( α ) ( x ) ( n x ) L n ( α ) ( x ) , {\displaystyle xL_{n}^{(\alpha +1)}(x)=(n+\alpha )L_{n-1}^{(\alpha )}(x)-(n-x)L_{n}^{(\alpha )}(x),}
L n ( α ) ( x ) = ( 2 + α 1 x n ) L n 1 ( α ) ( x ) ( 1 + α 1 n ) L n 2 ( α ) ( x ) = α + 1 x n L n 1 ( α + 1 ) ( x ) x n L n 2 ( α + 2 ) ( x ) , {\displaystyle {\begin{aligned}L_{n}^{(\alpha )}(x)&=\left(2+{\frac {\alpha -1-x}{n}}\right)L_{n-1}^{(\alpha )}(x)-\left(1+{\frac {\alpha -1}{n}}\right)L_{n-2}^{(\alpha )}(x)\\[1ex]&={\frac {\alpha +1-x}{n}}L_{n-1}^{(\alpha +1)}(x)-{\frac {x}{n}}L_{n-2}^{(\alpha +2)}(x)\end{aligned}},}
( x ) i i ! L n ( i n ) ( x ) = ( x ) n n ! L i ( n i ) ( x ) , {\displaystyle {\frac {(-x)^{i}}{i!}}L_{n}^{(i-n)}(x)={\frac {(-x)^{n}}{n!}}L_{i}^{(n-i)}(x),}
L n ( α ) ( x ) ( n + α n ) = 1 j = 1 n x j α + j L n j ( j ) ( x ) ( j 1 ) ! = 1 j = 1 n ( 1 ) j j α + j ( n j ) L n ( j ) ( x ) = 1 x i = 1 n L n i ( α ) ( x ) L i 1 ( α + 1 ) ( x ) α + i . . {\displaystyle {\begin{aligned}{\frac {L_{n}^{(\alpha )}(x)}{n+\alpha \choose n}}&=1-\sum _{j=1}^{n}{\frac {x^{j}}{\alpha +j}}{\frac {L_{n-j}^{(j)}(x)}{(j-1)!}}\\&=1-\sum _{j=1}^{n}(-1)^{j}{\frac {j}{\alpha +j}}{n \choose j}L_{n}^{(-j)}(x)\\&=1-x\sum _{i=1}^{n}{\frac {L_{n-i}^{(-\alpha )}(x)L_{i-1}^{(\alpha +1)}(-x)}{\alpha +i}}.\end{aligned}}.}

Pochodne stowarzyszonych wielomianów Laguerre’a

Podstawowy wzór na pochodną rzędu k {\displaystyle k} stowarzyszonego wielomianu Laguerre’a:

d k d x k L n ( α ) ( x ) = ( 1 ) k L n k ( α + k ) ( x ) . {\displaystyle {\frac {d^{k}}{dx^{k}}}L_{n}^{(\alpha )}(x)=(-1)^{k}L_{n-k}^{(\alpha +k)}(x).}

W szczególności dla pierwszej pochodnej stowarzyszonego wielomianu Laguerre’a mamy:

d d x L n ( α ) ( x ) = L n 1 ( α + 1 ) ( x ) . {\displaystyle {\frac {d}{dx}}L_{n}^{(\alpha )}(x)=-L_{n-1}^{(\alpha +1)}(x).}

Wzór na pochodną rzędu k {\displaystyle k} iloczyn funkcji potęgowej i stowarzyszonego wielomianu Laguerre’a:

1 k ! d k d x k { x α L n ( α ) ( x ) } = ( n + α k ) x α k L n ( α k ) ( x ) . {\displaystyle {\frac {1}{k!}}{\frac {d^{k}}{dx^{k}}}\left\{x^{\alpha }L_{n}^{(\alpha )}(x)\right\}={n+\alpha \choose k}x^{\alpha -k}L_{n}^{(\alpha -k)}(x).}

W szczególności dla pierwszej pochodnej mamy:

d d x { x α L n ( α ) ( x ) } = ( n + α ) x α 1 L n ( α 1 ) ( x ) . {\displaystyle {\frac {d}{dx}}\left\{x^{\alpha }L_{n}^{(\alpha )}(x)\right\}=(n+\alpha )x^{\alpha -1}L_{n}^{(\alpha -1)}(x).}

Pochodna stowarzyszonego wielomianu Laguerre’a względem parametru α : {\displaystyle \alpha {:}}

d d α L n ( α ) ( x ) = i = 1 n 1 1 n i L n ( α ) ( x ) . {\displaystyle {\frac {d}{d\alpha }}L_{n}^{(\alpha )}(x)=\sum _{i=1}^{n-1}{\frac {1}{n-i}}L_{n}^{(\alpha )}(x).}

Ortogonalność stowarzyszonych wielomianów Laguerre’a

Stowarzyszone wielomiany Laguerre’a są ortogonalne w przedziale [ 0 ; ] {\displaystyle [0;\infty ]} z funkcją wagową x α e x {\displaystyle x^{\alpha }e^{-x}}

0 x α e x L n ( α ) ( x ) L m ( α ) ( x ) d x = Γ ( n + α + 1 ) n ! δ n , m . {\displaystyle \int _{0}^{\infty }x^{\alpha }e^{-x}L_{n}^{(\alpha )}(x)L_{m}^{(\alpha )}(x)dx={\frac {\Gamma (n+\alpha +1)}{n!}}\delta _{n,m}.}

W szczególności dla n = m {\displaystyle n=m} mamy:

0 x α + 1 e x [ L n ( α ) ( x ) ] 2 d x = ( n + α ) ! n ! ( 2 n + α + 1 ) . {\displaystyle \int _{0}^{\infty }x^{\alpha +1}e^{-x}\left[L_{n}^{(\alpha )}(x)\right]^{2}dx={\frac {(n+\alpha )!}{n!}}(2n+\alpha +1).}

Zastosowania

Stowarzyszone wielomiany Laguerre’a pojawiają się w rozwiązaniach równania Helmholza w sferycznym układzie współrzędnych. Występują też w rozwiązaniu równania Schrödingera dla modelu atomu wodoru.

Bibliografia

  • Bayin S.S.: Mathematical Methods in Science and Engineering, Wiley, (2006).
  • Spain B., Smith M.G.: Functions of Mathematical Physics, Van Nostrand Reinhold Company, London, (1970).
  • Gradshteyn I.S., Ryzhik I.M.: Tablitsy integralov, ryadov, summ i proizvedeniy, Moskva, (1971).