Szparag pierzasty

Szparag pierzasty

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	szparagowce
Rodzina	szparagowate
Rodzaj	szparag
Gatunek	szparag pierzasty
Nazwa systematyczna
Asparagus setaceus (Kunth) Jessop [3]
Synonimy
Asparagus plumosus Baker
Multimedia w Wikimedia Commons

Szparag pierzasty (Asparagus setaceus) – gatunek rośliny z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Pochodzi z Afryki Południowej (Kenia, Południowa Afryka, Zambia), jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna^[4]. Potocznie nazywany bywa „paprotką”^[5].

Liście

bardzo drobne, igiełkowate liście.

Kwiaty

białe, drobne i niepozorne.

Owoce

czerwone jagody^[5].

Roślina ozdobna: uprawiana głównie na zieleń ciętą w bukieciarstwie, oraz jako roślina pokojowa. Jej głównym walorem ozdobnym są drobne, żywozielone, igiełkowate liście. W Polsce często uprawiana jest w szklarniach, również w zimie^[6].

• Wymagania: roślina toleruje miejsca gorzej oświetlone, jednak intensywniejsze oświetlenie powoduje szybszy wzrost. Temperatura wymagana mieści się w przedziale 8–21 °C. W lecie wymaga dużo wody, 2–3 razy w tygodniu w zależności od stanowiska, nie można dopuścić ani do przesuszenia bryły korzeniowej ani do jej zalania – w obu przypadkach roślina żółknie i gubi maleńkie listki. Przy uprawie na zieleń ciętą wymaga intensywnego nawożenia^[6].

• Sposób uprawy: właściwie podlewany może wytworzyć w sezonie 12 nowych pędów. Przesadzać należy w zależności od siły wzrostu, przeciętnie raz do roku. Asparagus nie jest wymagającą rośliną i zadowoli się standardową mieszanką, choć niewielki dodatek ziemi gliniastej bardzo jej służy. Rozmnaża się go za pomocą podziału bryły korzeniowej lub z nasion w kwietniu. Początkowo młode rośliny rosną bardzo powoli. Od wysiewu nasion do pikowania zwykle 5-7 miesięcy. Roślina jest bardzo odporna. Jeżeli zdarzy się przesuszenie rośliny tak, że straci wszystkie liście, należy podlać, a nowe pędy prawdopodobnie się pojawią. W razie ataków mszyc, czy innych szkodników, lepiej ścinać pędy przy samej ziemi i wyrzucić razem ze szkodnikami. Asparagus dość silnie reaguje na środki chemiczne i bardzo trudno bez zniszczenia rośliny pozbawić ją szkodników^[6].