Tętno dziwaczne

 Zobacz też: Tętno naprzemienne.

Tętno dziwaczne (łac. pulsus paradoxus) – zmniejszenie wypełnienia tętna lub jego całkowity zanik w czasie wdechu, z towarzyszącym obniżeniem ciśnienia skurczowego o ponad 10 mm Hg.

Klinicznie istotne tętno dziwaczne stwierdza się w czasie spokojnego oddychania, a jego dokładny pomiar jest możliwy przy użyciu sfigmomanometru. Tętno dziwaczne jest obecne, gdy I ton Korotkowa jest słyszalny tylko podczas wydechu.

Możliwe przyczyny obecności tętna dziwacznego:

1. Tamponada serca.
2. Zaciskające zapalenie osierdzia.
3. Zatorowość płucna.
4. Wstrząs.
5. Astma i ciężka postać przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

• Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2013, PiotrP. Gajewski (red.), EwaE. Augustynowicz-Kopeć, AndrzejA. Szczeklik, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2013, s. 27, ISBN 978-83-7430-379-8, ISBN 978-83-7430-377-4, OCLC 864205121 .