Tadeusz Woleński

Tadeusz Józef Woleński
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1896
Oleszyce

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

98 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Tadeusz Józef Woleński[a] (ur. 4 lutego 1896 w Oleszycach, zm. 1940 w Katyniu[1]) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Oleszycach, w ówczesnym powiecie cieszanowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa[2].

W sierpniu lub wrześniu 1914 w Dziedzicach wstąpił do Legionu Śląskiego. Po złożeniu przysięgi w Mszanie Dolnej został wcielony do 2. kompanii I batalionu 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich[3]. 31 stycznia 1915 pod Maksymcem został ranny[4]. 10 sierpnia 1917 został wymieniony jako sekcyjny w spisie oficerów, podoficerów i żołnierzy skierowanych na projektowany 6. Kurs Wyszkolenia w Zambrowie[3].

5 września 1919 został przydzielony czasowo (do reaktywacji) do Oddziału I Sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” w Kielcach[5]. 1 marca 1920 został przeniesiony z 26 Pułku Piechoty do Oddziału II Sztabu DOGen. „Kielce”[6]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 8 Pułku Piechoty Legionów[7].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w służbie zawodowej, w 8 pp Leg. w Lublinie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 531. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8][9][10]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 133. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Był wówczas przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie[12]. 2 stycznia 1930 został przeniesiony do 25 Pułku Piechoty w Piotrkowie na stanowisko dowódcy I batalionu[13]. W kwietniu 1932 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko kierownika referatu personalnego[14]. W tym samym roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie i przydzielony do 6 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego na stanowisko inspektora WFiPW[15][16]. W latach 1932–1935 działał w Polskim Związku Piłki Nożnej[17][18], w którym był m.in. komisarzem[19]. 21 stycznia 1934 został wybrany prezesem Lwowskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej[20]. We wrześniu 1933 został przeniesiony do 40 Pułku Piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy batalionu[21][22], a później do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Batalionu KOP „Nowe Święciany”[23]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 18. lokatą w korpusie oficerów piechoty[24].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził rezerwowym 98 Pułkiem Piechoty[25].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Do 1924 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Tadeusz Mirski-Woleński”.

Przypisy

  1. ↑ Rubas Mirosław Jan: Katyńskie straty KOP, [w:] Problemy Ochrony Granic. Biuletyn nr 33 (2006), s. 117.
  2. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-30] .
  3. ↑ a b Żołnierze Niepodległości ↓.
  4. ↑ I Lista strat 1915 ↓, s. 67.
  5. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 91 z 2 października 1919 roku, poz. 3385.
  6. ↑ Rozkaz nr 17 DOGen. „Kielce” z 1 marca 1920.
  7. ↑ Targowski 1928 ↓, s. 24.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 80.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 146, 418.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 140, 361.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 126, 184.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 382.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 431.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 33, 468.
  17. ↑ Walne zebranie Polskiego Związku Piłki Nożnej - 18 lutego 1932 [online], audiovis.nac.gov.pl [dostęp 2021-08-30] .
  18. ↑ Walne zebranie Polskiego Związku Piłki Nożnej - luty 1935 r. [online], audiovis.nac.gov.pl [dostęp 2021-08-30] .
  19. ↑ „Nowy Głos Przemyski”, R. 32, nr 49 z 8 grudnia 1935, s. 4.
  20. ↑ Gazeta Stryjska : tygodnik. R. 2, 1934 nr 4 (28 stycznia), Instytut Pracy Społecznej, 1934, s. 5 [dostęp 2021-08-30] .
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 195.
  22. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 23.
  23. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 16, 916.
  24. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 418.
  25. ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 136, 235, 267, 324, 382.
  26. ↑ Targowski 1928 ↓, s. 40.
  27. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  28. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 33.
  29. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  30. ↑ M.P. z 1938 r. nr 38, poz. 39 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 24 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.

Bibliografia

  • Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego NKN, 1915-08-01.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Mieczysław Targowski: Zarys historji wojennej 8-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
  • Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989. ISBN 83-03-02830-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-10-12].