Taxi – Teheran
Gatunek | komediodramat |
---|---|
Rok produkcji | 2015 |
Data premiery | 6 lutego 2015 |
Kraj produkcji | Iran |
Język | |
Czas trwania | 82 minuty |
Reżyseria | |
Scenariusz | Dżafar Panahi |
Główne role | Dżafar Panahi |
Zdjęcia | Dżafar Panahi |
Montaż | Dżafar Panahi |
Produkcja | Dżafar Panahi |
Wytwórnia | Jafar Panahi Film Productions |
Dystrybucja | Solopan |
Taxi − Teheran (perski: کسی, 2015) – irański film paradokumentalny w reżyserii i według scenariusza Dżafara Panahiego, który również wystąpił w roli głównej[1]. Film Panahiego stanowił próbę obejścia irańskiej cenzury, przez którą reżyser został skazany na 20 lat zakazu wykonywania zawodu. Ponieważ Panahi miał prawo wykonywać inny zawód (taksówkarza), kręcił Taxi – Teheran w swojej taksówce. Realizowany przezeń materiał obejmuje zarówno rozmowy z klientami-naturszczykami, jak i z wynajętymi aktorami, a treść filmu wielokrotnie zahacza o motywy polityczne[1].
Światowa premiera filmu mała miejsce 6 lutego 2015 roku podczas 65. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie, w ramach którego obraz brał udział w Konkursie Głównym[2]. Na tym festiwalu film otrzymał nagrodę główną – Złotego Niedźwiedzia[3]. Polska premiera filmu nastąpiła 5 maja 2015 roku, w ramach 8. Międzynarodowego Festiwalu Kina Niezależnego Off Plus Kamera w Krakowie. Do ogólnopolskiej dystrybucji kinowej film trafił w dniu 22 maja tego samego roku.
Fabuła
- Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Nagrody i nominacje
- nagroda: Złoty Niedźwiedź − Dżafar Panahi
- nagroda: Nagroda FIPRESCI − Dżafar Panahi
- nominacja: najlepszy film zagraniczny (Iran) − Dżafar Panahi
Przypisy
- ↑ a b TrevorT. Johnson TrevorT., Film of the week: Taxi Tehran [online], British Film Institute, 4 marca 2020 [dostęp 2021-03-31] (ang.).
- ↑ jp: Berlinale 2015: Malick i Greenaway w konkursie. Filmweb, 2014-12-15. [dostęp 2016-01-09]. (pol.).
- ↑ Berlinale: Złoty Niedźwiedź dla Panahiego. Szumowska z nagrodą za reżyserię!. Filmweb, 2015-02-14. [dostęp 2016-01-09]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- p
- d
- e
1950–1959 |
|
---|---|
1960–1979 |
|
1980–1999 |
|
2000–2019 |
|
2020– |
|