Torfowiec zanurzony

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

torfowce

Rząd

torfowce

Rodzina

torfowcowate

Rodzaj

torfowiec

Gatunek

torfowiec zanurzony

Nazwa systematyczna

Sphagnum inundatum Russow
Arch. Naturk. Liv- Ehst- Kurlands, Ser. 2, Biol. Naturk. 10: 390 1894^[3]

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Torfowiec zanurzony (Sphagnum inundatum Russow) – gatunek mchu z rodziny torfowcowatych (Sphagnaceae).

Morfologia i anatomia

Pokrój: Torfowiec średniego rozmiaru (rzadko duży^[4]), o pokroju zmiennym w zależności od warunków siedliskowych, tworzący luźne darnie koloru żółtawego, żółtawo brązowego, brązowawego, pomarańczowego, ciemnobrązowego lub czerwonawego; w miejscach zacienionych żółtawozielonego do zielonego^[5]^[4].
Główki: Średniej wielkości^[4], zaokrąglone^[5].
Pęczki: Z 4(6) gałązkami, z których 2(3) są gałązkami odstającymi; gałązki są łukowato wygięte, ale niezakrzywione na końcach jak u torfowca ząbkowanego^[5], choć niektóre ze źródeł wskazują, że podobnie jak u niego niektóre z gałązek są mocno wygięte i przypominają baranie rogi^[4]. Dwie lub trzy gałązki zwisające są podobne i mniej więcej tej samej długości co gałązki odstające^[4].
Łodyżki: Sztywne^[4]. Cylinder wewnętrzny ciemnobrązowy do czarnego^[4], jeśli jaśniejszy to ciemniejszy w dolnych partiach łodyżki^[5]^[4]. Kora złożona z jednej warstwy rozdętych komórek^[5]. Łodyżki gałązek mają linearnie ułożone w parach wyraźne komórki retortowe^[5].
Listki łodyżkowe: Do 1,6 mm długości (najczęściej 1,2-1,4 mm), odstające lub zwisające, nieco wyszarpane^[4], językowate, trójkątno-jajowate do trójkątno-językowatych, z zaokrąglonym i uciętym szczytem^[5]. Komórki wodne mają listewki w szczytowej połowie listka, najczęściej do około jednej trzeciej długości, a pory są liczniejsze po jego stronie brzusznej^[5]^[4].
Listki gałązkowe: Do 2,2 mm długości^[4], jajowate, nieco wyprostowane^[5], choć dolne listki mogą być nieznacznie zakrzywione, wklęsłe^[4]. Komórki wodne na stronie grzbietowej prawie płaskie w przekroju poprzecznym i mają małe pory w rzędach wzdłuż ścian komisuralnych, na stronie brzusznej słabo wypukłe w przekroju poprzecznym i zazwyczaj bez porów^[5]^[4]. Komórki chlorofilowe w przekroju poprzecznym są eliptyczne, beczułkowate, równo otwarte po obu stronach listka^[5], choć czasami nieco bardziej od strony grzbietowej^[4].

Główki
Listek gałązkowy
Listek łodyżkowy

Ochrona

Gatunek jest objęty w Polsce ochroną od 2001 roku. W latach 2001–2004 podlegał ochronie częściowej, w latach 2004–2014 ochronie ścisłej, a od 2014 roku ponownie objęty jest ochroną częściową, na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin^[6]^[7]^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2014-12-07] (ang.).
↑ Sphagnum inundatum Russow. The World Flora Online. [dostęp 2024-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-05)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Stebel 2017 ↓, s. 113–115.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Laine 2018 ↓, s. 211–215.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 września 2001 r. w sprawie listy gatunków roślin rodzimych dziko występujących objętych ochroną gatunkową ścisłą częściową oraz zakazów właściwych dla tych gatunków i odstępstw od tych zakazów (Dz.U. z 2001 r. nr 106, poz. 1167).
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764).
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).

Bibliografia

Karolina Lubliner-Mianowska: Torfowce. Opisy i klucze do oznaczania gatunków krajowych. Wyd. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1957.
Jukka Laine, Kjell Ivar Flatberg, Pirkko Harju, Tuuli Timonen, Kari Minkkinen, Anna Laine, Eava-Stiina Tuittila, Harri Vasander: Spaghnum Mosses – The Stars of European Mires. Helsinki: University of Helsinki – Department of Forest Sciences, Sphagna Ky, 2018. ISBN 978-951-51-3143-0.
Adam Stebel: Torfowce Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Środkowopomorskie” (Pomorze Zachodnie). Sianów: Nadleśnictwo Karnieszewice, 2017. ISBN 978-83-937066-3-1.