UTVA 75
Utva 75 Słoweńskich Sił Powietrznych | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | UTVA | ||
Typ | treningowy i turystyczny | ||
Załoga | 1 pilot, 1 pasażer/instruktor | ||
Historia | |||
Data oblotu | 19 maja 1976[1] | ||
Lata produkcji | 1979-1985 | ||
Liczba egz. | 138[1] | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | Lycoming IO-360-B1F | ||
Moc | 180 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 9,73 m | ||
Długość | 7,11 m | ||
Wysokość | 3,15 m | ||
Powierzchnia nośna | 14,63 m² | ||
Masa | |||
Własna | 685 kg | ||
Startowa | 960 kg | ||
Zapas paliwa | 160 l, 360 l z dodatkowymi zbiornikami | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 215 km/h (116 w.) | ||
Prędkość przelotowa | 165 km/h (89 w.) | ||
Prędkość minimalna | 95 km/h (51 w.) z podniesionymi klapami, 82 km/h (44 w.) z klapami w pozycji 25° | ||
Prędkość wznoszenia | 4,5 m/s (890 ft/min) | ||
Pułap | 4000 m (13 000 ft) | ||
Zasięg | 800 km (432 Mm) | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
2 | |||
Użytkownicy | |||
Siły powietrzne Jugosławii | |||
|
UTVA 75 – jednosilnikowy, dwumiejscowy lekki samolot szkolno-treningowy i turystyczny produkowany przez jugosłowiańskie przedsiębiorstwo UTVA[2].
Historia
Został zaprojektowany w 1975 r. w celu zastąpienia UTVA Aero 3, będącego podstawowym samolotem szkolno-treningowym Jugosłowiańskich Sił Powietrznych[2]. Prace konstrukcyjne prowadziła od 1974 r. wytwórnia YTVA w PAncewie we współpracy z Instytutem Maszynowym w Belgradzie[3]. Charakterystyczną cechą jest rząd wlotów powietrza umieszczony pomiędzy przednimi szybami kabiny. Pierwszy lot odbył się 19 maja 1976 r. Wyprodukowano 2 prototypy i 136 sztuk dla Jugosłowiańskich Sił Zbrojnych. Po rozpadzie Jugosławii wiele z nich przeszło w ręce prywatne[1]. Samolot spełnia wymogi przepisów amerykańskich FAR, jest dopuszczony do akrobacji z przeciążeniem +6 i -3[3].
Konstrukcja
Dwumiejscowy, jednosilnikowy samolot o konstrukcji metalowej. Kadłub o konstrukcji półskorupowej, o przekroju prostokątnym, zaokrąglonym u góry. Kabina załogi z miejscami obok siebie umieszczona nad płatem. Posiada otwierane do góry drzwi prowadzące do dwumiejscowego kokpitu z siedzeniami obok siebie. Sterownice zdwojone. Płat jednodźwigarowy o obrysie trapezowym, trójdzielne. Na całej długości posiada profil NACA 65-2-415. Usterzenie wolnonośne, klasyczne krzyżowe. Powozie stałe z kółkiem przednim, amortyzowane instalacją olejowo-pneumatyczną. Na końcu kadłuba znajduje się szczątkowa płoza ogonowa.
Warianty
Samolot występuje w wersjach[4]:
- UTVA 75A11: Jednomiejscowy samolot rolniczy,
- UTVA-75A21: Dwumiejscowy samolot z podwójnymi sterami oraz przystosowaniem do lotu bez przyrządów,
- UTVA-75A41: Czteromiejscowy samolot z ulepszoną awioniką.
Przypisy
- ↑ a b c Rare Aircraft – 2+2: The Four Seat UTVA 75. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
- ↑ a b Утва 75. [dostęp 2018-08-27]. (serb.).
- ↑ a b Skrzydlata Polska i 34'1977 ↓, s. 20.
- ↑ Taylor 1988 ↓, s. 499-500.
Bibliografia
- John W.R. Taylor: Jane’s All the World’s Aircraft 1988-89. London: Jane’s Information Group, 1988. ISBN 0-7106-0867-5.
- Samolot szkolno-treningowy UTVA-75. „Skrzydlata Polska”. 34/1977, s. 20, 21 sierpnia 1977. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.