Uszkodzenie w kierunku bezpiecznym
Uszkodzenie w kierunku bezpiecznym (ang. fail-safe) – zasada projektowania układu (regulacji, wykonywania, sterowania), aby po uszkodzeniu samoczynnie przechodził w stan bezpieczniejszy[1].
Przykładem zastosowania „fail-safe” w automatyce jest utrzymywanie prętów kontrolnych reaktora jądrowego w stanie podniesionym przy pomocy elektromagnesów. Gdy z jakiegokolwiek powodu w obwodzie elektromagnesu zabraknie prądu, pręty opadną do rdzenia wygaszając reaktor, niezależnie od woli i intencji operatora[1].
Zobacz też
- Obrona w głąb
- Redundancja
Przypisy
Encyklopedie internetowe (odporność na błędy):
- Britannica: topic/fail-safe-systems
- Treccani: fail-safe