Węglik cyrkonu

Węglik cyrkonu
Struktura kryształu

Próbka związku
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
węglik cyrkonu(IV)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

ZrC

Masa molowa

103,23 g/mol

Wygląd

szare, trudnotopliwe ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

12070-14-3

PubChem

159434

Właściwości
Gęstość
6,73 g/cm³[1][2]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
nierozpuszczalny
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w stężonym H2SO4, HF, HNO3
Temperatura topnienia

3540 °C[1]

Temperatura wrzenia

5100 °C[1]

Budowa
Układ krystalograficzny

regularny typu NaCl

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-05-05]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[2]
Płomień Wykrzyknik
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H228, H302, H312, H332

Zwroty P

P210, P280

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanego źródła[2]
Łatwopalny Szkodliwy
Łatwopalny
(F) 		Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R

R11, R20/21/22

Zwroty S

S16, S27, S33, S36/37/39

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[3]
0
2
3
 
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Węglik cyrkonu – nieorganiczny związek chemiczny, bardzo twardy (8–9 w skali Mohsa)[4], ogniotrwały (odporny na wysokie temperatury) materiał ceramiczny, stosowany głównie w ostrzach narzędzi skrawających. Zwykle jest przetwarzany poprzez spiekanie.

Właściwości

Ma postać szarego, metalicznego proszku o regularnej strukturze krystalicznej. Jest bardzo odporny na korozję. Jak większość węglików metali ogniotrwałych, węglik cyrkonu jest związkiem podstechiometrycznym. Przy zawartościach węgla większych niż w przybliżeniu ZrC0,98 materiał zawiera wolny węgiel. ZrC reaguje z wodą i kwasami. Jest piroforyczny. Węglik cyrkonu wytwarza się przez ogrzewanie tlenku cyrkonu z koksem w piecu łukowym[5].

Zastosowanie

Mieszanina węgliku cyrkonu i węgliku tantalu jest ważnym cermetem. Wolny od zanieczyszczenia hafnem węglik cyrkonu i węglik niobu może być używany do pokryć ogniotrwałych w reaktorach jądrowych[4]. Pokrycie jest zazwyczaj nanoszone poprzez osadzanie z fazy gazowej w reaktorze ze złożem fluidalnym. Stosowany jest także jako materiał ścierny, w platerowaniu oraz produkcji włókien żarowych i narzędzi skrawających.

Przypisy

  1. ↑ a b c ChemicalBook – Zirconium carbide (ang.)
  2. ↑ a b c Zirconium(IV) carbide (nr 336351) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. ↑ Węglik cyrkonu (nr 336351) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. ↑ a b READE ZrC. reade.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ang.)
  5. ↑ Pradyot. Patnaik: Handbook of inorganic chemicals. New York: McGraw-Hill, 2003, s. 998. ISBN 0-07-049439-8. (ang.).