Władysławów (powiat turecki)

Władysławów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

turecki

Gmina

Władysławów

Liczba ludności (2005)

1625

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

62-710[2]

Tablice rejestracyjne

PTU

SIMC

0301210

Położenie na mapie gminy Władysławów
Mapa konturowa gminy Władysławów, po prawej znajduje się punkt z opisem „Władysławów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Władysławów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Władysławów”
Położenie na mapie powiatu tureckiego
Mapa konturowa powiatu tureckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Władysławów”
Ziemia52°06′11″N 18°28′21″E/52,103056 18,472500[1]
Strona internetowa

Władysławów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Władysławów[3]. Siedziba gminy Władysławów. Prawa miejskie w latach 1727–1870 i 1919–1934.

Wieś położona jest wśród Pagórków Złotogórskich, będących północną częścią Wysoczyzny Tureckiej. pośrodku trójkąta miast Konin-Koło-Turek.

We wsi znajduje się Szkoła Podstawowa im. ks. Jana Twardowskiego[4] oraz jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[5].

Historia

Aleksander Gurowski zezwala ewangelikom we Wladysławowie wybudować zbór. Dokument z 1775 r. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Poznaniu

Dawne miasto szlacheckie lokowane było na prawie miejskim w 1727 roku przez Jana Władysława Kretkowskiego, wojewodę chełmińskiego. Od 1728 roku Władysławów był w posiadaniu rodu Gurowskich.

Podstawą rozwoju Władysławowa było tkactwo. Pierwsza wzmianka o istnieniu cechu tkackiego pochodzi z 1738 roku. Osiedlili się tutaj wówczas tkacze z Czech i Saksonii.

Po II rozbiorze Polski, miasto przeszło do zaboru pruskiego, licząc około 520 mieszkańców i 72 domostwa. Mieszkańcy Władysławowa utrzymywali się głównie z rzemiosła, które obejmowało blisko 35 warsztatów.

Od 1807 roku miasto włączono w skład Księstwa Warszawskiego, zaś od 1815 roku wchodziło w skład Królestwa Polskiego. W XIX wieku rozwinęła się tu produkcja bryczek i wozów. Czynne tu były również dwie garbarnie[6].

W 1870 roku Władysławów stracił prawa miejskie w wyniku reformy administracyjnej przeprowadzonej w Rosji. Prawa miejskie Władysławów odzyskał w 1919 roku[7], lecz utracił je ponownie w 1934 roku[8].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.

Zabytki

W miejscowości zachował się XVIII-wieczny układ zabudowy. Interesujący zespół zabytków tworzą dawne domki tkaczy z przełomu XVIII i XIX wieku. Są to murowane budynki parterowe, kryte dachami naczółkowymi lub czterospadowymi. W niektórych zachowały się przelotowe sienie.

Na rynku wznosi się rokokowa figura świętego Jana Nepomucena z płaskorzeźbami świętych na cokole, pochodząca z 1751 roku.

Po przeciwległej stronie rynku, w czterdziestą rocznicę wybuchu II wojny światowej, w 1979 roku, ustawiony został głaz narzutowy, upamiętniający poległych i pomordowanych w latach 1939–1945.

W eklektycznym budynku dawnego kościoła ewangelickiego z drugiej połowy XIX wieku mieści się Gminny Ośrodek Kultury.

Sport

W miejscowości działa, założony w 1977 roku, Gminny Ludowy Klub Sportowy „Znicz Władysławów”, którego sekcja piłkarska uczestniczyła w rozgrywkach ligowych w latach 1977–1988, 1998–2013 i 2017–2022. W sezonach 2008/09 – 2012/13 zespół występował w konińskiej klasie okręgowej.

Ludzie związani z Władysławowem

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149089
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1476 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
  3. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-03-03].
  4. Szkoła Podstawowa we Władysławowie [online], www.sp.wladyslawow.pl [dostęp 2023-09-05] .
  5. OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA WE WŁADYSŁAWOWIE | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2023-09-05] .
  6. Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie : szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1983, s. 330, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554
  7. Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140.
  8. Dz.U. z 1934 r. nr 47, poz. 403.

Bibliografia

  • PiotrP. Maluśkiewicz PiotrP., Ziemia konińska – przewodnik turystyczny, Konin: „Apeks”, 1997, ISBN 83-86139-28-5, OCLC 750945451 .
  • Andrzej CzesławA.C. Nowak Andrzej CzesławA.C., Konin, Turek, Dobra, Golina, Rychwał, Tuliszków oraz okolice – przewodnik turystyczny, Poznań: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej, 1987, ISBN 83-85034-04-8, OCLC 69453891 .

Linki zewnętrzne

  • Strona internetowa Władysławowa i gminy Władysławów
  • Galeria zdjęć Gminy Władysławów. galeria.wladyslawow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-02)].
  • Strona internetowa drużyny Znicz Władysławów
  • Władysławów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 693 .
  • p
  • d
  • e
Przez uroczysko Grzymiszew
Dworski – rezydencje istniejące i utracone
U podnóża Wzgórz Malanowskich
Doliną rzeki Kiełbaski
Doliną rzeki Teleszyny
Szlak jezior powiatu tureckiego
  • p
  • d
  • e
Gmina Władysławów
  • Siedziba gminy: Władysławów
Sołectwa
Pozostałe miejscowości
  • Emerytka
  • Felicjanów
  • Józefów
  • Piorunów
  • Przemysławów
  • Przyborów
  • Stawki
  • Wandów

  • p
  • d
  • e
Powiat koniński (1867–1975)
  • Siedziba powiatu – Konin
Przynależność wojewódzka
  • gubernia kaliska (1867–1915)
  • woj. łódzkie (II RP) (1919–38)
  • woj. poznańskie (II RP) (1938–39)
  • woj. poznańskie (1945–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Brzeźno (do 1954)
  • Ciążeń ( 1932–48 )
  • Dąbroszyn (do 1954)
  • Dłusk ( 1932–48 )
  • Golina
  • Golina (191?–21)
  • Gosławice
  • Grodziec ( od 1923)
  • Kazimierz Biskupi ( od 1932)
  • Kleczew ( 1932–54)
  • Kramsk
  • Krzymów (od 1973)
  • Lądek ( 1932–54)
  • Młodojewo ( 1932–54)
  • Oleśnica ( 1932–54)
  • Ostrowite ( 1932–54)
  • Piorunów (do 1939)
  • Piotrkowice ( 1922–54)
  • Russocice (do 1870 i 1877–19??)
  • Rychwał (191?–21)
  • Rychwał (od 1973)
  • Rzgów
  • Skulsk (od 1973)
  • Skulska Wieś ( 1932–54)
  • Sławoszewek (do 1954)
  • Stare Miasto
  • Szymanowice ( 1932–48 )
  • Ślesin (191?–21)
  • Ślesin (od 1973)
  • Trąbczyn ( 1932–54)
  • Tuliszków (do 1939 )
  • Wilczogóra (Wilcza Góra) ( 1932–54)
  • Wilczyn (od 1973)
  • Władysławów (1870–77 i 19??–1939 )
  • Wysokie (do 1954)
Gromady (1954–72)
  • Białobłoty (1954–55 )
  • Biela (1954–57)
  • Biskupice (1954–61)
  • Borowiec Stary (1954–58)
  • Brzeźno (1954–72)
  • Budzisław Kościelny (1954–72)
  • Cienin Kościelny (1954–55 )
  • Cienin Zaborny (1954–55 )
  • Cukrownia Gosławice (1954–67)
  • Dobrosołowo (1954–71)
  • Drążna (1954–55 )
  • Giewartów (1954–55 )
  • Golina (1954–72)
  • Gosławice (1954–72)
  • Grabienice (1954–57)
  • Grabina (1954–55 )
  • Grodziec (1954–72)
  • Ignacewo (1954–57)
  • Jabłków (1954–57)
  • Kaliska (1954–57)
  • Kawnice (1954–72)
  • Kazimierz Biskupi (1954–72)
  • Kijowiec (1954–59)
  • Kleczew (1954–72)
  • Kopojno (1954–55 )
  • Kowalewo Sołectwo (1954–55 )
  • Kramsk (1954–72)
  • Królików (1954–59)
  • Krzymów (1954–72)
  • Kuchary Kościelne (1954–61)
  • Lądek (1954–55 )
  • Licheń Stary (1954–72)
  • Lisiec Wielki (1954–71)
  • Łukom (1954–55 )
  • Młodojewo (1954–55 )
  • Modlibogowice (1954–59)
  • Modła (1954–59)
  • Morzysław (1958–67)
  • Niesłusz (1954–57)
  • Ostrowąż (1954–61)
  • Ostrowite (1954–56 )
  • Paprotnia (1954–59)
  • Piaski (1954–57)
  • Piotrkowice (1954–71)
  • Potaźniki (1954–57)
  • Radolina (1954–57)
  • Rudzica (1954–57)
  • Rychwał (1954–72)
  • Rzgów (1954–72)
  • Siąszyce (1954–57)
  • Siernicze Wielkie (1954–56 )
  • Skulsk (1954–72)
  • Sławęcinek (1954–57)
  • Sławsk (1954–72)
  • Stare Miasto (1954–72)
  • Ślesin (1954–72)
  • Święte (1954–61)
  • Trąbczyn (1954–55 )
  • Wilczyn (1954–72)
  • Wysokie (1954–72)
  • Zagórów (1954–55 )
  • Złotków (1954–59)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948, od 2025)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.