Wacław Wąsowicz
Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1891 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 października 1942 | ||
Narodowość | polska | ||
Alma Mater | Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
Odznaczenia | |||
|
Wacław Wąsowicz (ur. 25 sierpnia 1891 w Warszawie, zm. 6 października 1942 w Wilanowie) – polski malarz, grafik.
Życiorys
Studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. Wojciecha Gersona (1909–1910), a następnie w Szkole Sztuk Pięknych (1911–1914) u Ignacego Pieńkowskiego. Kształcił się także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był uczniem Jacka Malczewskiego (1914).
Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę (drzeworyt), akwarele, malował na tkaninach i ceramice, zajmował się też projektowaniem wnętrz. Pełnił wiele funkcji społecznych.
Był członkiem grup artystycznych: Formistów, „Rytmu” i „Rytu”.
W maju 1939 wystawił trzy swoje obrazy w łódzkiej galerii Instytutu Propagandy Sztuki: Dwie dziewczyny (obraz zakupiony przez Fundację Kultury Narodowej), Malarz i modelki (własność Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) i Droga ze wsi (obraz nagrodzony w Paryżu)[1].
Jego żoną była działaczka społeczna Janina Raabe-Wąsowiczowa.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera F/G-1-28)[2].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)
Przypisy
Bibliografia
- Jolanta Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos: Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Wydawnictwo Kurpisz, 2001 ISBN 83-86600-48-9.
Linki zewnętrzne
- Wacław Wąsowicz – grafiki w bibliotece Polona
- PWN: 3994408