Wybory pięcioprzymiotnikowe
Wybory pięcioprzymiotnikowe – pojęcie używane w polskiej politologii.
Cechy wyborów pięcioprzymiotnikowych
| Ta sekcja od 2024-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
- zasada tajności głosowania – głosujący nie podpisują się na kartach wyborczych,
- zasada bezpośredniości – wyborcy osobiście biorą udział w głosowaniu,
- zasada równości – każda osoba głosująca może oddać jeden głos,
- zasada powszechności – prawo wyborcze posiada każda osoba spełniająca cenzus wiekowy, oraz cenzus obywatelstwa, a także, w przypadku biernego prawa wyborczego, osoba niebędąca skazana wyrokiem prawomocnym,
- zasada proporcjonalności – każda z partii otrzymuje mandaty w stosunku proporcjonalnym do liczby uzyskanych głosów[1].
Wybory pięcioprzymiotnikowe w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, iż „wybory do Sejmu są powszechne, równe, bezpośrednie i proporcjonalne oraz odbywają się w głosowaniu tajnym”, są więc pięcioprzymiotnikowe.
Wybory do Senatu RP „są powszechne, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu tajnym”. Wyboru senatorów dokonuje się według zasady większościowej, nie ma więc formalnego zastosowania zasada proporcjonalności.
Przypisy
- ↑ Powszechne, równe, bezpośrednie, tajne… Informator o prawach wyborczych, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Warszawa 2020 .