Złote węgorze
Gatunek | dramat |
---|---|
Rok produkcji | 1979 |
Data premiery | 1979 |
Kraj produkcji | Czechosłowacja |
Język | |
Czas trwania | 84 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | Vladimír Menšík |
Muzyka | Luboš Fišer |
Zdjęcia | Jan Čuřík |
Wytwórnia | Studio Filmowe Barrandov |
Nagrody | |
1979 Prix Italia |
Złote węgorze (cz. Zlatí úhoři) – czechosłowacki poetycki dramat obyczajowo-psychologiczny z 1979 roku, w reżyserii i według scenariusza Karela Kachyňy[1]. Inspirowany opowiadaniami Oty Pavla (Jak spotkałem się z rybami) film zdobył w 1979 roku nagrodę międzynarodowego konkursu Prix Italia w kategorii dramatu[2].
Treść
Żydowski chłopiec o przezwisku Prdelka (Dupka) spędza wraz z braćmi dzieciństwo nad brzegiem Berounki, gdzie ojciec ze swym przyjacielem Proškiem uczy go nie tylko łowienia ryb, lecz i poznawania rzeki z jej naturą i regułami bytu. Sam nią zauroczony, opowiada swym synom o złotych węgorzach, które z pewnością któregoś dnia przypłyną jako szczególny przejaw magii tego miejsca. Ten regularny cykl przemian przyrody i spokój sielskiego życia narusza wybuch II wojny światowej i niemiecka okupacja. Kiedy ojciec i dwaj bracia zostają deportowani do obozu w Terezinie, Prdelka wraz z matką utrzymuje się z nielegalnego łowienia ryb i z ich wymiany na żywność. Wpojona mu magia wód rzeki sprawia, że w końcu łowi obiecane złote węgorze, ale oszczędza je wrzucając z powrotem do wody i oddając w ten sposób hołd pamięci nieobecnego już ojca.
Obsada
- Vladimír Menšík – ojciec
- Slávka Špánková-Hozová – matka
- Rudolf Hrušínský – Prošek
- Martin Mikuláš – Prdelka
- Radoslav Brzobohatý – Rozvědčík
- Eliška Balzerová – Rozvědčíková
- Zdeněk Martínek – Janouch
- Bronislav Poloczek – Oplt
- Karel Augusta – leśniczy
- Jiří Císler – stawniczy
- Václav Mareš – komisarz SS[3]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Złote węgorze w bazie IMDb (ang.)
- Złote węgorze w bazie ČFSD.cz (cz.)