Zamek w Miednikach Królewskich
Widok z lotu ptaka (2013) | |||
Państwo | Litwa | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Styl architektoniczny | gotyk | ||
Inwestor | Witold Kiejstutowicz | ||
Rozpoczęcie budowy | początek XV wieku | ||
Zniszczono | koniec XV wieku | ||
Plan budynku Plan zamku z 1827 roku | |||
Położenie na mapie Litwy | |||
54°32′21,91″N 25°38′59,89″E/54,539419 25,649969 | |||
|
Zamek w Miednikach Królewskich[1] (lit. Medininkų pilis[2]) – zamek z XV wieku w Miednikach Królewskich na Litwie, dawna rezydencja króla Polski; zachowany w stanie ruiny, częściowo zrekonstruowany.
Historia
Zamek zbudowano na przełomie XIII i XIV wieku[3]. Pod koniec XIV wieku wojska zakonu krzyżackiego kilkakrotnie bezskutecznie atakowały zamek[4]. W 1402 roku podczas krzyżackiego oblężenia drewniany zamek zniszczył się na skutek pożaru, ceglany zamek wzniósł książę Witold Kiejstutowicz[4]. Za panowania Kazimierza IV Jagiellończyka obiekt miał status królewskiej rezydencji, Jan Długosz wspomniał, że była to ulubiona rezydencja króla; do zamku przyjeżdżał także m.in. Jan I Olbracht[4]. Zamek podupadł po zniszczeniach wojennych z Rosją w XV wieku i stał się ruiną[5], którą pozostaje do dziś[6].
Rosjanie w 1944 roku adaptowali ruiny zamku na obóz przejściowy dla żołnierzy Armii Krajowej, pojmanych po operacji „Ostra Brama”, więziono tamże około 6 tys. żołnierzy, m.in. młodego partyzanta Jerzego Widejkę[5].
W zrekonstruowanej baszcie znajduje się ekspozycja muzealna[7].
Architektura
Budowla znajduje się przy drodze A3 na trasie Mińsk-Wilno[6]. Zamek z fortyfikacjami tworzy największy kompleks warowny na Litwie o powierzchni 6,5 ha[3]. Zamek wzniesiono na planie nieregularnego czworoboku o bokach: 128, 161, 127, 147 m[3]. Otacza go wał ziemny i fosa[3]. Pierwotny zamek był wzniesiony z drewna, następna konstrukcja była murowana[3]. Mury miały wysokość 15 m i grubość do 2 m[3], w każdym z boków zamku znajdowała się brama, główna brama prowadziła od zachodu[4]. Pozostałe bramy wznosiły się 5 m ponad poziom dziedzińca, prowadziły do nich mosty zwodzone[4]. W narożnikach znajdowały się cztery baszty[3]. Baszta północna, na planie kwadratu, o pięciu kondygnacjach miała charakter mieszkalny, miała 30 m wysokości[8].
Galeria
- Zamek na obrazie (1853)
- Zamek na fotografii T. Chodźki (1925)
- Baszta przed rekonstrukcją (2008)
- Baszta po rekonstrukcji (2012)
- Dziedziniec (2014)
- Jedna z bram (2015)
- Wystawa, zamkowy arsenał (2017)
Przypisy
- ↑ Jednodniowa wycieczka „Miedniki Królewskie strzegą granic Litwy” [online], l24.lt [dostęp 2024-05-10] .
- ↑ Medininkų pilis [online], www.govilnius.lt [dostęp 2024-05-10] (lit.).
- ↑ a b c d e f g Osip-Pokrywka 2016 ↓, s. 179.
- ↑ a b c d e Osip-Pokrywka 2016 ↓, s. 180.
- ↑ a b Osip-Pokrywka 2016 ↓, s. 181.
- ↑ a b JarosławJ. Swajdo JarosławJ. i inni, Litwa, Łotwa, Estonia i obwód kaliningradzki, Polski Przewodnik - Polscy Autorzy, Bielsko-Biała: "Pascal", 2000, s. 103, ISBN 978-83-88355-30-1 [dostęp 2024-05-10] .
- ↑ Zamek w Miednikach [online], www.govilnius.lt [dostęp 2024-05-10] (pol.).
- ↑ Osip-Pokrywka 2016 ↓, s. 179–180.
Bibliografia
- MagdaM. Osip-Pokrywka MagdaM., MirekM. Osip-Pokrywka MirekM., Polskie ślady na Litwie i Łotwie: przewodnik historyczny, Olszanica: Wydawnictwo Bosz, 2016, s. 179, ISBN 978-83-7576-275-4 .
- p
- d
- e
Okręg kłajpedzki |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Okręg kowieński |
| ||||||
Okręg mariampolski |
| ||||||
Okręg olicki |
| ||||||
Okręg poniewieski |
| ||||||
Okręg szawelski |
| ||||||
Okręg tauroski |
| ||||||
Okręg telszański |
| ||||||
Okręg uciański |
| ||||||
Okręg wileński |
|
- VLE: medininku-pilis