Zbigniew Seifert
Data i miejsce urodzenia | 7 czerwca 1946 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 lutego 1979 |
Instrumenty | skrzypce, saksofon |
Gatunki | jazz |
Zawód | muzyk, kompozytor |
Wydawnictwo | Polskie Nagrania „Muza”, Mood, MPS, Capitol Records |
Powiązania | Tomasz Stańko, Janusz Muniak, Janusz Stefański, Leszek Żądło, Ewa Bem, Charlie Mariano, Oregon, Glen Moore, Ralph Towner, Jan Hammer, Jack Bruce, Philip Catherine, John Marshall, Albert Mangelsdorff, Jasper van ’t Hof, Jack DeJohnette, John Scofield, Naná Vasconcelos, Randy Brecker, Michael Brecker. |
Współpracownicy | |
Tomasz Stańko, Janusz Muniak, Janusz Stefański, Bronisław Suchanek, Leszek Żądło, Ewa Bem, Charlie Mariano, Oregon, Glen Moore, Ralph Towner, Jan Hammer, Jack Bruce, Chris Hinze, Philip Catherine, John Marshall, Hans Koller, Albert Mangelsdorff, Joachim Kühn, Rolf Kühn, Jasper van ’t Hof, Michael Gibbs, Eddie Gomez, Richie Beirach, Jack DeJohnette, John Scofield, Naná Vasconcelos, Volker Kriegel, Wolfgang Dauner, John Lee, Gerry Brown, Cecil McBee, Billy Hart, Jon Faddis, Randy Brecker, Michael Brecker. |
Zbigniew Seifert (ur. 7 czerwca[1] 1946 w Krakowie, zm. 15 lutego 1979 w Buffalo[2][1]) – polski skrzypek jazzowy, absolwent klasy skrzypiec Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie.
Biografia
Początkowo grał również na saksofonie altowym. W czasie studiów założył własny kwartet. W 1968 roku doszedł do zespołu Tomasza Stańki – powstał legendarny Tomasz Stańko Quintet w składzie: Tomasz Stańko, Janusz Muniak, Zbigniew Seifert, Janusz Stefański i Bronisław Suchanek. Rodzaj muzyki Kwintetu Stańki – programowy free jazz i avant-jazz – zbliżył go do bardziej swobodnych form jazzowej improwizacji. Od 1973 roku współpracował z wieloma muzykami europejskimi i amerykańskimi, nagrywając płyty m.in. z Joachimem Kühnem, Charliem Mariano, Volkerem Kriegelem, Jasperem van ’t Hofem, zespołem Oregon, Glenem Moore'em, Volkerem Kriegelem, a także z Urszulą Dudziak i Michałem Urbaniakiem – płyta We'll Remember Komeda (LP MPS Records 1973). W 1976 rozpoczął również nagrywanie płyt sygnowanych własnym nazwiskiem, w maju tego roku ukazało się Solo violin a we wrześniu Man Of The Light. W następnym roku ukazała się pierwsza jego amerykańska płyta Zbigniew Seifert, nagrana w holenderskim Dureco Sound Studio w Weesp oraz w Electric Lady Studios w Nowym Jorku dla wytwórni Capitol Records. Pierwsze polskie płyty Seiferta, Kilimanjaro i Kilimanjaro 2, wydało Polskie Stowarzyszenie Jazzowe – była to rejestracja koncertu, który odbył się 14 listopada 1978 w krakowskim klubie „Pod Jaszczurami”.
Jego ekspresyjny styl, oparty na doskonałej technice wiolinistycznej, był rozwinięciem idei muzycznych Johna Coltrane’a. Do największych osiągnięć należy nagrana 3 miesiące przed śmiercią artysty płyta Passion, w której nagraniu udział wzięli również perkusista Jack DeJohnette, gitarzysta John Scofield, kontrabasista Eddie Gomez, pianista Richie Beirach oraz perkusista Naná Vasconcelos.
Seifert od dłuższego czasu wiedział, że choruje na nowotwór. W roku 1976 okazało się, że wcześniej zdiagnozowany nowotwór jest wyjątkowo złośliwy, a przebyta operacja nie powiodła się. Po powrocie do USA udał się do Buffalo, gdzie miał przejść kolejną operację. Zmarł w jej trakcie, w nocy z 14 na 15 lutego 1979 roku. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].
16 października 2007 rozpoczęto ujęciami w Piwnicy pod Baranami tworzenie amerykańskiego filmu dokumentalnego o jego osobie, pod roboczym tytułem Passion. Reżyserem filmu jest Erin Harper. W 2009 ukazała się biografia artysty Man of the Light. Życie i twórczość Zbigniewa Seiferta, autorstwa Anety Norek.
Wybrana dyskografia
Nagrany | Wydany | Album | Wykonawca – lider | Wytwórnia |
---|---|---|---|---|
1972 (5) | 1972 | Jazzmessage from Poland | Tomasz Stańko Quintet | JG Records |
1973 (3) | 1973 | Purple Sun | Tomasz Stańko Quintet | Calig Records |
1973 (3) | 1973 | Lift! | Volker Kriegel | MPS Records |
1974 (1) | 1974 | Kunstkopfindianer | Wolfgang Dauner, Hans Koller, Zbigniew Seifert, Janusz Stefański, Adelhard Roidinger | MPS Records |
1974 (3) | 1974 | Eye-ball | Jasper van ’t Hof, Zbigniew Seifert, Wim Overgaauw | Keytone Records |
1974 (5) | 1974 | Cinemascope | Joachim Kühn | MPS Records |
1976 (4) | 1976 | Springfever | Joachim Kühn | Atlantic Records |
1976 (5) | 1976 | Helen 12 Trees | Charlie Mariano | MPS Records |
1976 (9) | 1976 | Man Of The Light | Zbigniew Seifert | MPS Records |
1977 (?) | 1977 | Zbigniew Seifert | Zbigniew Seifert | Capitol Records |
1976 (5) | 1978 | Solo violin | Zbigniew Seifert | Electrola/EMI |
1978 (11) | 1978 | Kilimanjaro | Zbigniew Seifert | PolJazz |
1978 (11) | 1978 | Kilimanjaro vol. 2 | Zbigniew Seifert | PolJazz |
1977 | 1978 | Violin | Oregon | Vanguard Records |
1978 (11) | 1978 | Passion | Zbigniew Seifert | Capitol Records |
1978 (12) | 1979 | Introducing Glen Moore | Glen Moore | Elektra Records |
1974–1978 | 1979 | We'll Remember Zbiggy | Zbigniew Seifert | Mood Records |
1969–1970 | 2010 | Nora | Zbigniew Seifert | GAD Records |
Przypisy
- ↑ a b Zbigniew Seifert. culture.pl. [dostęp 2017-06-07].
- ↑ Osoby związane z Chopinem – Zbigniew Seifert. pl.chopin.nifc.pl. [dostęp 2011-04-06]. (pol.).
- ↑ Niezapomniani. Groby polskich muzyków i kompozytorów. Wnuczka Wieniawskiego była narkomanką, w trumnie męża skrzypaczki szukali skarbu [online], www.se.pl [dostęp 2022-09-09] .
Linki zewnętrzne
- Fundacja im. Zbigniewa Seiferta
- Żył zaledwie 33 lata, a stał się legendą polskiego jazzu. Przypominamy Zbigniewa Seiferta. niezalezna.pl, 15 lutego 2019. [dostęp 2019-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-15)]. (pol.).
- PWN: 3973596