Zdzisław Henryk Szulc
Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1904 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | kwiecień lub maj 1940 | ||
Narodowość | polska | ||
Alma mater | Politechnika Warszawska | ||
Praca | |||
Styl | modernizm | ||
|
Zdzisław Henryk Szulc (ur. 7 stycznia 1904 w Warszawie, zm. w kwietniu lub maju 1940 w Charkowie)[1][2] – polski architekt, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Był synem Szczepana i Zofii z d. Trzcińskiej[2]. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (PW). Powołany do wojska, przerwał studia, aby przejść kurs w Szkole Podchorążych Saperów. W 1931 ukończył szkolenie i wrócił na studia. W 1933 na PW uzyskał dyplom inżyniera architekta[1], a w WP nominację na stopień podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1. stycznia tegoż roku[2]. Otrzymał także przydział do 2. baonu saperów. Następnie podjął pracę w wyuczonym zawodzie.
Należał do Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego. W kadencji 1937–1938 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Okręgowego SARP.
W 1939 został zmobilizowany. Brał udział w kampanii wrześniowej. Dostał się do sowieckiej niewoli. Następnie wywieziono go do obozu jenieckiego w Starobielsku[2][a]. Wiosną 1940 został rozstrzelany przez oprawców z NKWD w Charkowie i pogrzebany w lesie w pobliżu wsi Piatichatki[2]. Od 2000 jest to Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
Dokonania
- Osiedle TOR (Towarzystwo Osiedli Robotniczych) w Warszawie na Kole (1935–1937) – współautorzy: Roman Piotrowski (projektant generalny), Aleksander Brzozowski i Kazimierz Lichtenstein[4]
Konkursy
- Projekty wzorów kiosków, kabin, gablotek itp. dla handlu ulicznego w Warszawie (1928) (I nagroda za projekt kiosku stacjonarnego)
- Projekt szkicowy gmachu dla dowództwa Marynarki Wojennej w Warszawie (1933) – współautorzy: Stanisław Fiszer, Mieczysław Krąkowski, Bohdan Nowak i Bruno Zborowski (IV nagroda równorzędna}
- Projekt planu zabudowy bloku w Warszawie zamkniętego ulicami Suchą, Koszykową, Topolową i 6 Sierpnia (1934) – współautorzy: Stanisław Fiszer i Józef Łowiński (zakupiony)
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Uwaga
Przypisy
- ↑ a b Zdzisław Henryk Szulc. SARP. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
- ↑ a b c d e Charków – Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. katyn.miejscapamieci.gov.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
- ↑ Podporucznik rezerwy Zdzisław Henryk Szulc. katyn.ipn.gov.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
- ↑ W zdrowym domu zdrowy lud – Osiedle TOR na Kole. tubylotustalo.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
Bibliografia
- Zdzisław Henryk Szulc, SARP
- Charków – Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, wyd. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2