Zielonowo (województwo warmińsko-mazurskie)
| wieś | |||
 Widok z plaży w Zielonowie na jezioro Pluszne. | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Gmina | Stawiguda | ||
| Liczba ludności (2022) | 33[2] | ||
| Strefa numeracyjna | 89 | ||
| Kod pocztowy | 11-034[3] | ||
| Tablice rejestracyjne | NOL | ||
| SIMC | 0488912 | ||
Położenie na mapie gminy Stawiguda  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |||
 53°36′04″N 20°22′40″E/53,601111 20,377778[1] | |||
| |||
Zielonowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Stawiguda[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Historia
W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1328, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra rycerskie o powierzchni 40 włók[5]. W 1960 r. podana jako osada zaginiona[5]. W 1356 br. Kapituła Warmińska wydała zezwolenie Peterowi Baltenberg (lub Volkenberg) na budowę młyna na prawie chełmińskim, z dwoma włokami i czterema latami zwolnienia od czynszu. Młyn znajdował się przy strumyku w pobliżu jeziora Pluczk i źródeł rzeki Pasłęki. Młyn nosił nazwę Greselnyk. W 1510 roku kapituła warmińska przekazała młyn niejakiemu Marcinowi i jego synowi Janowi, także na prawie chełmińskim. W tym czasie młyn nosił nazwę Grünaumühle (Zielony Młyn, Młyn Zielonowo). Po wojnach w XVII wieku młyn został opuszczony. W 1828 roku osadę młyńska Zielonowo włączono do gminy Gryźliny.
Bibliografia
- Georg Kellmann, Historia parafii Klebark Wielki, jej wiosek i okolic. Parafia p.w. Znalezienia Krzyża Świętego i Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Klebarku Wielkim, Klebark Wielki 2007, ISBN 978-83-918968-1-5
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161459
- ↑ Dane statystyczne [online], Gmina Stawiguda [dostęp 2022-08-29] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1635 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-02-23].
- ↑ a b Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103-118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
- p
- d
- e
Gmina Stawiguda
- Siedziba gminy: Stawiguda
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie |
|
| Osady | |
| Osady leśne |
|
| Część wsi |
|
| Inne miejscowości |
|
