Savka Javorina-Vujović

SAVKA JAVORINA-VUJOVIĆ
Savka Javorina-Vujović
Mesto rođenja	Studenci, kod Gospića  Austrougarska
Datum smrti	19. 1. 2002. (83 godina)
Mesto smrti	Beograd, Srbija  SR Jugoslavija
Profesija	medicinska sestra, borac, politički komesar
Članica KPJ od	1940.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Narodni heroj od	9. oktobra 1953.
Odlikovanja

Savka Javorina-Vujović Saša (Studenci, kod Gospića, 4. avgust 1918 — Beograd, 19. januar 2002) je bila učesnica narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije, ličanka koja je ceo rat provela u Srbiji i Makedoniji u borbi protiv nemačkog i bugarskog okupatora, četnika i albanskih kvislinga.

Bila je politički komesar Rasinskog partizanskog odreda, Prve kosovsko-metohijske brigade i Osme srpske brigade NOVJ.

Rođena je 4. avgusta 1918. godine u Studencima, Perušić, Gospić. Potiče iz srpske porodice. Gimnaziju je učila u Gospiću i Zagrebu, a srednju medicinsku školu u Beogradu.

U školi je došla u dodir sa omladinskim pokretom, kome je pristupila 1936. godine. Radila je u Omladinskoj sekciji Ženskog pokreta, Zadruzi mladih devojaka, docnije u društvu „Polet“ i u stručnom udruženju medicinskih sestara. Hapšena je 1937. i 1940. godine.

Posle izlaska iz zatvora, aprila 1940. godine, primljena je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije. U KPJ je primio dr. Nenad Parenta sa kojim se povezala još 1936. godine.

Kada je počeo ustanak 1941. godine, Saša je bila sekretar partijske organizacije pri bolnicama u Beogradu. Radila je na okupljanju sanitetskih kadrova za partizanske odrede i prikupljanju sanitetskog materijala. Tada je bila i član Mesnog odbora Narodnooslobodilačkog fonda u Beogradu. Septembra 1941. godine je otišla iz Beograda u Rasinski partizanski odred. Najpre je bila borac, a zatim je kao politički komesar čete učestvovala sa ovim odredom u mnogim borbama koje su vođene na Blacu, Šiljegovcu, Ribarskoj Banji i drugim mestima.

Godine 1943. bila je član Oblasnog komiteta KPJ za Kosovo i Metohiju. Maja iste godine prebacila se na Šaru, sa grupom partizana otišla na teren Kumanova i Vranja, gde je formiran odred, a kasnije Prva kosovsko-metohijska brigada na terenu Crne Trave. Saša je postala politički komesar te brigade. Februara 1944. godine ranjena na Biljači u borbi sa bugarskim okupatorskim jedinicama.

Kosovsko-metohijska brigada koja se probijala ka Jegejskoj Makedoniji vodila je neprekidne borbe sa četnicima. Na putu od Kozjaka za Kukuš planinu, koji je trajao 25 dana, brigada je vodila 30 borbi. U vrlo teškim uslovima, u neprekidnoj borbi, čitava brigada je pokazala izvanredan heroizam. Saša, politički komesar, bila je oličenje toga heroizma. Jula 1944. godine Saša je prešla u Osmu srpsku brigadu 22. divizije, u kojoj je takođe bila politički komesar. 8. septembra 1944. oslobađali su Vranje i Vladičin Han. U decembru je došla u oslobođeni Beograd i na Čukarici formirala partijsku organizaciju. Kasnije je bila sekretar Trećeg rejonskog komiteta partije u Beogradu.

Godine 1946. otišla je u Zaječar i bila sekretar Sreskog i član Okružnog komiteta KPJ za Zaječar. Od 1947. do 1953. radila je u Kadrovskoj upravi Centralnog komiteta KP Srbije, u Beogradu, a od 1953. do 1955. godine je bila sekretar Sreskog komiteta SKJ za Svetozarevo.

Od 1955. godine radila je u administarciji Saveznog izvršnog veća u Beogradu.

Umrla je 2002. u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovana je 9. oktobra 1953. godine.

Na predlog Crvenog krsta Jugoslavije dobila je jedno od najvećih svetskih priznanja za humanost - medalju "Florens Najtingejl".^[1]

• Žene Srbije u NOB. „Nolit“, Beograd 1975. godina
• Vojna enciklopedija. II izdanje, IV tom, 1973. godina
• „Narodni heroji Jugoslavije”. Beograd: Mladost. 1975. 

• Savka Javorina-Vujović – narodna heroina
• Savka Saša Javorina (SUBNOR Srbije)

• p
• r
• u

Narodni heroji iz Like

Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Like, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području:

Milan Antončić  • Mika Babić  • Petar Babić  • Jakov Blažević  • Gedeon Bogdanović  • Bogdan Bolta  • Nikola Bubalo  • Anka Butorac  • Branko Vladušić  • Savo Vukelić  • Ljubica Gerovac  • Petar Grubor  • Danilo Damjanović  • Nada Dimić  • Milan Žeželj  • Dmitar Zaklan  • Vojislav Ivetić  • Savka Javorina  • Đoko Jovanić  • Petar Kesić  • Mirko Kljajić  • Slavko Komar  • Dragica Končar  • Rade Končar  • Stevan Korica  • Milan Kuprešanin  • Ivica Lovinčić  • Dane Majstorović  • Srećko Manola  • Milan Marković  • Aleksandar Marović  • Stojan Matić  • Momčilo Novaković  • Stanko Opsenica  • Stevan Opsenica  • Marko Orešković  • Slavko Pejak  • Kata Pejnović  • Petar Pekiša  • Mile Počuča  • Smilja Pokrajac  • Ilija Popović  • Momčilo Popović  • Tomica Popović  • Ilija Radaković  • Lazo Radaković  • Mićo Radaković  • Dragan Rakić  • Miloš Rastović  • Ivan Rukavina  • Nikola Sovilj Nina  • Đuro Trbović  • Rajko Trbović  • Vlado Ćetković  • Mile Uzelac  • Srđan Uzelac  • Nikola Hećimović  • Milan Šakić  • Milan Šijan  • Mirko Štulić  • Prva lička proleterska udarna brigada  • Druga lička proleterska udarna brigada  • Treća lička proleterska udarna brigada

1. ↑ Vladimir Mandić, Kazivanja o jugoslovenskim dobitnicama Medalje Florens Najtingejl, Drugo dopunjeno izdanje, Beograd, 1999.