Vladimir Šćekić

VLADIMIR ŠĆEKIĆ
Komesar 1. divizije Vlado Šćekić sa Momom Đurićem i Lulom Planojević u Mliništu, 1943.
Mesto rođenja	Babino, kod Berana Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	29. 10. 2004. (87 godina)
Mesto smrti	Beograd, Srbija Srbija i Crna Gora
Supruga	Ljubica Šćekić
Profesija	vojno lice
Član KPJ od	1937.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 – 1977.
Čin	general-pukovnik
Predsednik SUBNOR Jugoslavije
Period	1982 – 1983.
Prethodnik	Mito Dimitrijevski
Naslednik	Bojan Polak
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja:

Vladimir Vlado Šćekić (Babino, kod Berana, 7. maj 1917 — Beograd, 29. oktobar 2004) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-pukovnik JNA, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i narodni heroj Jugoslavije.

Rođen je 7. maja 1917. godine u selu Babino, kod Berana, u porodici gostioničara Gavrila Šćekića i njegove žene Tale. Pored Vladimira, Šćekići su imali još dva sina, Jagoša i Miluna—Muja, koji su takođe bili istaknuti učesnici Narodnooslobodilačke borbe. Osnovnu školu završio je u selu Polici, a gimnaziju u Beranama. Posle završetka gimnazije 1937/38. godine, upisao se na Pravni fakultet u Beogradu. Već u višim razredima gimnazije priključio se revolucionarnom omladinskom pokretu. Odmah posle mature 1937. godine, postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) u partijskoj ćeliji rodnog kraja.

Posle dolaska u Beograd, povezao se sa tamošnjom partijskom organizacijom. Zbog revolucionarne aktivnosti, policija ga je nekoliko puta hapsila. Godine 1940, aktivno je učestvovao u demonstracijama omladine u Beranama. Policija je rasterala demonstrante, a među uhapšenima je bio i Vladimir Šćekić. Državni sud za zaštitu države osudio ga je na četiri meseca zatvora. Kaznu je služio u Pančevu i na Adi Ciganliji. Posle izlaska iz zatvora, postao je profesionalni partijsko-politički radnik. Izvesno vreme bio je sekretar partijske organizacije, a zatim sekretar Partijskog biroa budimske opštine sreza Berane.

Aprilski rat 1941, zatekao ga je u rodnom mestu. Ubrzo se pridružio u organizovanju oružanog ustanka u Crnoj Gori i postao član Sreskog komiteta KPJ za Berane i sekretar biroa partijskih ćelija opštine. Kao partijsko-politički radnik u Beranskom partizanskom odredu, učestvovao je u Trinaestojulskom ustanku. Bio je odgovoran za rad s omladinom na oslobođenoj teritoriji. Posle nekoliko meseci borbi u Odredu, javio se kao dobrovoljac za odlazak u Sandžak i Srbiju.

U napadu na Pljevlja 1. decembra 1941. godine, bio je politički komesar čete Komskog bataljona. Dvadeset dana posle toga, s grupom odabranih dobrovoljaca stupio je u Prvu proletersku brigadu i tamo postao zamenik političkog komesara njenog Prvog bataljona. S bataljonom je učestvovao u borbama i akcijama u istočnoj Bosni i u Igmanskom maršu. Učestvovao je u borbama tokom maja i juna 1942, u Poljima kolašinskim, na Sinjajevini i Durmitoru. U vreme prodora proleterskih brigada u zapadnoj Bosni juna i jula 1942, učestvovao je u borbama na Treskavici, u jurišima na Konjicu, Bugojnu, Duvnu, Borovoj Glavi, Livnu, a takođe i u bitkama na Neretvi i Sutjesci. Od početka 1943. godine, bio je zamenik političkog komesara Prve dalmatinske brigade.

Avgusta 1943. godine, vratio se u Prvu proletersku brigadu na dužnost političkog komesara, nakon čega je učestvovao u borbama oko Travnika i Turbeta, u pohodu jedinica NOVJ u Dalmaciju do Splita tokom Šeste neprijateljske ofanzive. Krajem 1943, postao je politkomesar Prve proleterske divizije NOVJ, s kojom je učestvovao u borbama po zapadnoj i centralnoj Bosni. Tokom 1944. godine, borio se u Sedmoj neprijateljskoj ofanzivi i učestvovao u borbama za oslobođenje Zlatibora, Valjeva i Beograda, a 1945. na Sremskom frontu, kod Pleternice, te u oslobođenju Zagreba i Trsta.

Posle rata, postao je politički komesar Prve armije JA. Tri godine kasnije, postao je politkomesar Korpusa narodne odbrane Jugoslavije (KNOJ), a potom politkomesar Jugoslovenske ratne mornarice (JRM) od 1952. do 1953. godine. Bio je i pomoćnik Načelnika Generalštaba JNA, komandant Graničnih jedinica i ostalo.

Završio je Višu vojnu akademiju JNA. Vršio je i visoke partijske funkcije u JNA. Bio je rukovodilac Opunomoćstva za JRM, član Opunomoćstva Centralnog komiteta SKJ za JNA, delegat na Petom kongresu KPJ i ostalo.

Bio je penzionisan u činu general-pukovnika JNA, 1977. godine. Kao penzioner, bio je član Saveta federacije i predsednik Saveznog odbora SUBNOR-a Jugoslavije od 1982. do 1983. godine.

Umro je 29. oktobra 2004. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.^[1]

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih i inostranih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem i dva Ordena za hrabrost. Od inostranih, ističe se sovjetski Orden otadžbinskog rata. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Vladimir Šćekić na Wikimedijinoj ostavi

• Ko je ko u Jugoslaviji — biografski podaci o jugoslovenskim savremenicima. Beograd: Sedma sila. 1957.  (COBISS)
• Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: Hronometar. 1970.  (COBISS)
• Vojna enciklopedija tom IX. Beograd. 1975.  (COBISS)
• Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom II. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980.  (COBISS)
• Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.  (COBISS)

• p
• r
• u

Prva proleterska divizija

Jedinice i rukovodioci Prve proleterske udarne divizije

Jedinice

prilikom formiranja	Prva proleterska brigada (do kraja rata) Treća proleterska sandžačka brigada (1942—1943) Treća krajiška brigada (do kraja rata)
kasnije u toku rata	Trinaesta proleterska brigada Rade Končar (od 1943. do kraja rata) Sedma krajiška brigada (1943) Osma crnogorska brigada (1944—1945) Brigada Italija (od 1944. do kraja rata) Artiljerijska brigada (od 1944. do kraja rata)

Rukovodioci

Komandanti	Koča Popović (1942—1943) Vaso Jovanović (1943—1945)
Politički komesari	Filip Kljajić Fića (1942—1943) Mijalko Todorović (1943) Vlado Šćekić (1943—1945)
Načelnici štaba	Vaso Jovanović (1942—1943) Momo Đurić (1943—1944) Blažo Marković (1944—1945)