15 cm Kanone 18
Armata K 18 w Muzeum w Belgradzie | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | armata polowa | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 149,1 mm | ||
Długość lufy | 8200 mm (L/55) | ||
Donośność | 24 825 m | ||
Prędkość pocz. pocisku | 865 m/s (pocisk o masie 43-43,5 kg) | ||
Masa | 12 460 kg (bojowa) | ||
Kąt ostrzału | -2° do +45° (w pionie) | ||
Długość odrzutu | 1450-1510 mm | ||
Szybkostrzelność | 2 strz./min | ||
Prędkość marszowa | 24 km/h (50 km/h na kołach pneumatycznych) | ||
|
15 cm Kanone 18 – niemiecka ciężka armata polowa i działo artylerii nadbrzeżnej z okresu II wojny światowej. Działo zostało zaprojektowane w tym samym czasie co haubica 15 cm sFH 18 i obie te konstrukcje używały tego samego podwozia. Długolufowe działo oferowało znakomitą donośność, prawie 25 km, ale było bardzo ciężkie i nieporęczne do przewożenia, z powodu znacznej długości nie mogło być holowane w całości. Drugą wadą działa była niska szybkostrzelność wynosząca tylko 2 strzały na minutę.
Armata K.18 miała łoże kołowe, jednoogonowe. Zamek klinowy. Zasilanie amunicją składaną (3 ładunki). Trakcja motorowa, do transportu armata była rozkładana (osobno przewożono lufę, osobno łoże).
Większość K 18 zostało użytych w fortyfikacjach Wału Atlantyckiego.
Bibliografia
- Chris Chant: Artillery, 2005, ISBN 1-904687-41-5.
- Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
- p
- d
- e