Agardyt
Zielone igiełkowate kryształy agardytu | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | ((Ce,La,Nd,Y,Ca)Cu6(AsO4)3(OH)6·3(H2O)) | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 3–4[1] | ||
Przełam | nierówny, włóknisty | ||
Łupliwość | brak | ||
Pokrój kryształu | wydłużone, długości kilku milimetrów, zebrane w wiązki igiełek | ||
Układ krystalograficzny | heksagonalny[1] | ||
Gęstość minerału | 3,72 g/cm³[1] | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | żółtawozielony do niebieskawo zielonego[1] | ||
Rysa | zielonawa | ||
Połysk | szklisty lub jedwabisty | ||
|
Agardyt – minerał, trójwodny zasadowy arsenian wapnia, miedzi i metali ziem rzadkich: ceru, lantanu, neodymu i itru. Udokładnioną nazwę minerału tworzy się od najliczniej występującego w nim pierwiastka ziem rzadkich, np. agardyt cerowy lub agardyt neodymowy. Tworzy on zbite wiązki igiełkowych kryształków[1]. Są one kruche i niełupliwe[1]. Połysk jest jedwabisty albo szklisty. Barwa waha się od oliwkowozielonej do niebieskozielonej[1]. Po raz pierwszy znaleziony i opisany w 1970 roku w Schwarzwaldzie. Został nazwany na cześć francuskiego geologa Jules'a Agarda.
Występowanie
Ten rzadki minerał występuje strefie utleniania złóż kruszców miedzi[1] w np. w Bou Skour w Maroku[1], w Niemczech w Schwarzwaldzie i Saksonii[1] oraz w Laurion w Grecji. Towarzyszą mu azuryt[1], malachit[1], kupryt[1], miedź rodzima, kwarc[1], adamit, olivenit i limonit.
Rozpoznawanie
Agardyt w porównaniu do białawozielonego olivenitu tworzy cieńsze igiełki o barwie żółtawozielonej do niebieskozielonej. Podobnie też może wyglądać malachit, który jednak burzy wydzielając dwutlenek węgla po skropieniu kwasem.
Przypisy
Bibliografia
- Helga Hofman: Minerały Rozpoznać – Podziwiać – Chronić. Warszawa: Bauer-Weltbild Media Sp.z o.o, 2001, s. 58. ISBN 83-88729-76-4.
- https://web.archive.org/web/20110116132625/http://mineraly.rolnicy.com/agardyt/
- http://webmineral.com/data/Agardite-%28Ce%29.shtml