Dom Starców na Wildzie w Poznaniu
nr rej. A 328 z 31.10.1991[1] | |||
Budynek od strony placu Marii Skłodowskiej-Curie, maj 2014 | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||
Adres | |||
Styl architektoniczny | neobarok | ||
Architekt | Fritz Teubner | ||
Rozpoczęcie budowy | 1907 | ||
Ukończenie budowy | 1909 | ||
Położenie na mapie Poznania | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||
52°23′35″N 16°55′07″E/52,393056 16,918611 | |||
|
Dom Starców na Wildzie w Poznaniu – jeden z ostatnich zbudowanych elementów urbanistycznych, jaki składa się na program historyzującej zabudowy Rynku Wildeckiego w Poznaniu.
Po wybudowaniu Kościoła Maryi Królowej, Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i łaźni miejskiej, powstał na Rynku kolejny obiekt – Dom Starców, wzniesiony z finansów Berger Stiftung (Fundacji Gotthilfa Bergera – społecznika i fundatora, zwłaszcza obiektów edukacyjnych, służących społecznościom polskiej i niemieckiej).
Gmach stanął na obecnym pl. Marii Skłodowskiej-Curie 2 (wówczas zwanym imieniem fundatora), we wschodniej części Rynku Wildeckiego. Pierwszego, neogotyckiego projektu z 1906 nie zrealizowano – jego autorem był inż. Kawel. W marcu 1907, architekt miejski Fritz Teubner, przygotował nowy projekt w stylu neobarokowym. Dom oddano do użytku w styczniu 1909.
Obiekt nawiązuje do monumentalnych gmachów w sąsiedztwie – Politechniki i Szkoły Gminnej. Mimo uproszczenia projektu Teubnera w trakcie realizacji, dom posiada wystawną barokową formę, z dwoma ryzalitami na flankach, balkonem i zdwojonymi kolumnami. Dom miał 60 miejsc – na każdym z pięter znajdowało się kilkanaście pokoi dla pensjonariuszy. Obiekt dysponował własną kuchnią, pralnią, wspólnymi przestrzeniami rekreacyjnymi i nieco zbyt małą liczbą toalet i łazienek.
Obecnie gmach jest własnością Politechniki Poznańskiej, która wystawiła go na sprzedaż. Do 2008 funkcjonował tu 45 Oddział PKO BP w Poznaniu. Na narożniku budynku, w czerwcu 1948, wmurowano tablicę o treści Plac Marii Curie Skłodowskiej / Ku uczczeniu 50 lecia odkrycia polonu i radu 1898 – 1948. Obok stoi dawna szkoła gminna.
Zobacz też
- Dom Starców na Grobli w Poznaniu
- Dom Weterana na Szelągu
- Zakład św. Łazarza w Poznaniu
- Ośrodek zdrowia na pl. Kolegiackim w Poznaniu
- Kamienica pod Koroną w Poznaniu
- Urząd Pracy w Poznaniu
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Poznania
Bibliografia
- Magdalena Mrugalska-Banaszak, Wilda – dzielnica Poznania 1253-1939, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 1999, ss. 218-219, ISBN 83-87847-20-8
- Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 264, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- p
- d
- e
nawias grupuje części miasta położone w tym samym obszarze SIM
- Wikiprojekt:Poznań