Drawit

Drawit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	borokrzemian sodu, magnezu i glinu (NaMg3Al6(BO3)3Si6O18(OH)3(OH, F))
Twardość w skali Mohsa	7–7,5
Przełam	nierówny do muszlowego
Łupliwość	niewyraźna
Pokrój kryształu	słupkowy
Układ krystalograficzny	trygonalny
Właściwości mechaniczne	kruchy
Gęstość minerału	2,9–3,3 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	brązowy, czarny, brązowoczarny, szary, rzadziej zielonawobrunatny, czerwonawy, ciemnożółty, zielony lub niebieski
Rysa	biała
Połysk	szklisty, niekiedy żywiczny
Inne	przezroczysty
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Drawit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy turmalinów. Jest minerałem rzadkim.

Został nazwany przez Gustava Tschermaka w 1883 roku na cześć łacińskiej nazwy rzeki Drawy (Drave)^[1], rzeki płynącej na terenie Austrii oraz Słowenii, gdzie minerał został po raz pierwszy znaleziony^[2].

Tworzy kryształy o pokroju słupowym, igiełkowym, asymetrycznym, podłużnie pręcikowym^[2]. Bywa spotykany w skupieniach zbitych, ziarnistych, oraz promienistych (słońca turmalinowe). Jest kruchy, przezroczysty, niekiedy zawiera chrom.

Bywa spotykany w skałach metamorficznych i magmowych zasobnych w magnez oraz metasomatycznych. Występuje w formie otoczaków w osadach aluwialnych. Spotykany w pegmatytach^[2].

Drawit występuje lub współwystępuje z kwarcem, kalcytem, dolomitem, epidotem, mikroklinem, albitem, muskowitem, fluorytem, arsenopirytem, rutylem, pirotynem oraz pirytem^[1][2].

USA – stan Nowy Jork, Pensylwania, Teksas, Kalifornia, Chiny (okazy niebieskie), Brazylia, Francja, Włochy, Niemcy, Kanada, Australia – Australia Zachodnia, Kenia – Osarora (okazy ciemnoczerwone), Sri Lanka – Kaikawela, Matale (okazy żółte – oliwin cejloński), Nowa Zelandia, Pakistan i Zimbabwe (okazy zielone), Madagaskar (okazy brązowe, przezroczyste), Tanzania (okazy szmaragdowozielone), Jugosławia, Czechy – Morawy, Austria – okręg Drave, Rosja – Zabajkale, Ural, Wielka Brytania. Ponadto został stwierdzony także na Antarktydzie, Węgrzech, Słowacji, Słowenii w Argentynie, Boliwii, Chile, Finlandii, Grecji, Meksyku, Japonii, Birmie, Namibii, Nepalu, Norwegii, Portugalii, Rumunii, Rosji, Hiszpanii, Afryce Południowej, Szwecji, Szwajcarii, Tadżykistanie, Tajlandii, Wietnamie, Zambii oraz Zimbabwe^[1].

W Polsce został stwierdzony na Izerskich Garbach, w Krobicy, Wołowej Górze, Rędzinach, Zagórzu Śląskim, Rzeczce, Piławie Górnej, Jordanowie Śląskim oraz w Szklarach^[2].

• jest ceniony i poszukiwany przez kolekcjonerów^{[potrzebny przypis]},
• czasami wykorzystywany w jubilerstwie – ograniczone tylko do okazów przezroczystych lub dobrze przeświecających. Kamienie oszlifowane zwykle niewielkie,
• okazy o zastosowaniu gemmologicznym występują w USA, Australii i Kenii.

• kamienie szlachetne, turmalin