Hawker Siddeley

Ten artykuł od 2023-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hawker Siddeley – dawny brytyjski koncern lotniczy powstały w 1935 roku, jeden z największych brytyjskich producentów samolotów. W jego skład wchodziły wytwórnie Hawker^[1], Gloster^[2], Avro i Armstrong Whitworth (od 1960 roku także de Havilland i Blackburn), które zachowywały duży stopień odrębności. W 1963 roku działalność koncernu poddano reorganizacji, w wyniku której wszystkie te marki zlikwidowano na rzecz wspólnej – Hawker Siddeley. W 1977 roku koncern został włączony w skład British Aerospace^[1].

Spółka Hawker Siddeley powstała w 1935 roku w wyniku połączenia przedsiębiorstw Hawker Aircraft (będącego również właścicielem wytwórni Gloster Aircraft Company) oraz Armstrong Siddeley (należały do niego wytwórnie Armstrong Whitworth oraz Avro). Pomimo konsolidacji w ramach koncernu Hawker Siddeley, wytwórnie te pozostały w dużym stopniu wzajemnie niezależne^[3].

W tej postaci firma działała podczas II wojny światowej produkując wiele znakomitych typów samolotów, włącznie ze słynnym myśliwcem Hawker Hurricane, który wraz z Spitfire odegrał główną rolę w zwycięstwie w bitwie o Wielką Brytanię (Hurricane′y przewyższyły wszystkie pozostałe myśliwce brytyjskie, osiągając 55 procent wszystkich zestrzelonych samolotów wroga).

Prawie każda konstrukcja Hawkera z czasów II wojny światowej odniosła sukces (nawet jeśli początkowo się na to nie zanosiło). Wszystko to było zasługą utalentowanego konstruktora Sydneya Camma. Do jego ważniejszych konstrukcji należały: Hawker Typhoon, Hawker Tempest, Hawker Sea Fury.

Konstrukcją, której autorem nie był Camm związany z firmą Hawker Siddeley, był Gloster Meteor, pierwszy aliancki myśliwiec o napędzie odrzutowym.

Po wojnie Hawker Siddeley produkował jeden ze znakomitych powojennych samolotów odrzutowych Hawker Hunter, który w 1953 roku ustanowił światowy rekord prędkości 1160 km/h.

W późnych latach 50. rząd brytyjski zdecydował, że w związku ze zmniejszeniem kontraktów na dostawę samolotów będzie lepiej skonsolidować istniejące firmy. Z 15 firm które przetrwały na rynku miało powstać kilka większych. Poza tą decyzją wydano „rozkaz”, aby wszystkie przyszłe kontrakty były zawierane z tymi połączonymi firmami.

Hawker i de Havilland połączyły się w 1959, ich śladem poszły Blackburn Aircraft, Avro (wraz z Avro Canada) i Armstrong Whitworth (które już była częścią Hawker), Folland Aircraft i Gloster, które w następnym roku utworzyły Hawker Siddeley Group. Tymczasem utworzyła się podobna grupa British Aircraft Corporation (BAC), Westland Helicopters i Rolls-Royce jako producenta silników.

W tym czasie firma Hawker opracowała najbardziej udany odrzutowy samolot pionowego startu i lądowania Hawker Siddeley Harrier. Samolot ten był produkowany do lat dziewięćdziesiątych, a w służbie pozostaje do dnia dzisiejszego.

Wśród innych samolotów produkowanych przez Hawker Siddeley były:

• Hawker Siddeley Trident
• Hawker Siddeley HS125
• Hawker Siddeley HS748

W 1977 Hawker Siddeley Group decyzją parlamentu została połączona z BAC i na bazie tych firm utworzono British Aerospace (BAe). Części firm, które nie były brytyjskie lub nie powiązane z lotnictwem zostały odłączone i utworzono z nich odrębne przedsiębiorstwa:

W 1980 roku utworzono Hawker Pacific Aerospace.

W 1992 Hawker Siddeley Group Public Limited Company została przejęta przez BTR Aerospace Group.