Schronisko PTTK na Hali Krupowej

Schronisko PTTK im. Kazimierza Sosnowskiego na Hali Krupowej

Wschodnia elewacja schroniska
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Pasmo	Pasmo Policy, Beskid Żywiecki, Karpaty
Wysokość	1152 m n.p.m.
Data otwarcia	16 grudnia 1935 (I schronisko), 9 października 1955 (II schronisko)
Właściciel	Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego Schronisko PTTK na Hali Krupowej
Położenie na mapie województwa małopolskiego Schronisko PTTK na Hali Krupowej
49°37′35,1″N 19°38′41,2″E/49,626417 19,644778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko PTTK im. Kazimierza Sosnowskiego na Hali Krupowej – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim, na południowy zachód od Kucałowej Przełęczy, na polanie Sidzińskie Pasionki. Położone na wysokości 1152 m n.p.m. Wbrew nazwie nie leży ono na Hali Krupowej^[1].

 Osobny artykuł: Schronisko na Policy.

Pierwsze schronisko otwarto 16 grudnia 1935 z inicjatywy gminy Sidzina oraz oddziałów Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Jordanowie i Łodzi. Miało nazwę „Pod Policą”. Budową schroniska kierował prof. Kazimierz Sosnowski. Hitlerowcy spalili schronisko 14 października 1944. Odbudowa schroniska, prowadzona przez Oddział Krakowski Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, została zakończona uroczystym otwarciem 9 października 1955. Od tego roku schronisko nosi imię Kazimierza Sosnowskiego. Elektryczność, uzyskiwana jeszcze za pomocą agregatu prądotwórczego, została doprowadzona do schroniska w 1967. 25 października 2001 schronisko zostało podłączone do linii wysokiego napięcia. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku schronisko zostało gruntownie wyremontowane i przebudowane^[2].

Na budynku schroniska znajdują się dwie tablice pamiątkowe:

• metalowa – poświęcona oddziałowi partyzanckiemu Armii Krajowej „Huta-Podgórze”, który stacjonował w latach 1943–1945 w rejonie Policy i Babiej Góry (ufundowana w 1990 przez byłych żołnierzy AK),
• drewniana – poświęcona Janowi Pawłowi II, który 9 września 1978 jako kardynał Karol Wojtyła był tutaj na swej ostatniej wycieczce górskiej przed wyjazdem na konklawe (tablica ufundowana w 2004 przez Oddział Zawiązku Podhalan w Sidzinie).

Schronisko dysponuje 38 miejscami noclegowymi w pokojach 2-, 4-, 10- i 16-osobowych. Do dyspozycji gości jest bufet oraz jadalnia o pojemności 30 osób. W schronisku znajduje się też stacja Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Obiekt jest czynny przez cały rok^[3].

• Stanisław Golec (1955–1956)
• Alfred Lastowica (1956–1957)
• Józef Obrizkow (1957)
• Bronisław Moc (1958–1963)
• Wiesław Szafrański (1963–1964)
• Maria Koniówkowa (1964–1965)
• Stanisław Bodnarowski (1965–1966)
• Wojciech Stonawski (1966–1973)
• Barbara Zygiel (1973–1978)
• Robert Nalepa (1978–1983)
• Jan Zyzański (1984–1988)
• Wojciech Stonawski (1988–1991)
• Eugeniusz Ogrodowicz (od 1991)^[4]

Główny Szlak Beskidzki Polica – Schronisko na Hali Krupowej – Bystra Podhalańska:

• z Policy 0.25 godz. (z powrotem 0.35 godz.)
• z Bystrej 4.05 godz. (z powr. 3.30 godz.)

Zawoja Centrum – Schronisko na Hali Krupowej – Sidzina:

• z Zawoi 3.20 godz. (w przeciwnym kierunku 2.35 godz.)
• z Sidziny 2.25 godz. (w przeciwnym kierunku 2 godz.)

Sidzina – Schronisko na Hali Krupowej:

• z Sidziny 1.15 godz. (w przeciwnym kierunku 1 godz.)

Juszczyn – Schronisko na Hali Krupowej:

• z Juszczyna 4.30 godz. (w przeciwnym kierunku 3.35 godz.)

Skawica – Schronisko na Hali Krupowej:

• ze Skawicy 2.25 godz. (w przeciwnym kierunku 1.50 godz.)^[5]

• 
  Główna część budynku schroniska z tarasem
• 
  Część gospodarcza schroniska
• 
  Tablice na budynku schroniska
• 
  Tablica poświęcona Janowi Pawłowi II
• 
  Tablica poświęcona oddziałowi partyzanckiemu Armii Krajowej

• Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 203–218. ISBN 978-83-925599-4-8.
• Jerzy Kapłon: Schronisko na Hali Krupowej. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK. [dostęp 2017-01-11].