Tramwaje w Rostocku
tramwaj | |||
Duewag 6NGTWDE w Rostocku | |||
Państwo | Niemcy | ||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | Meklemburgia-Pomorze Przednie | ||
Lokalizacja | Rostock | ||
Organizator | Verkehrsverbund Warnow | ||
Operator | Rostocker Straßenbahn AG | ||
Liczba linii | 6 | ||
Lata funkcjonowania | od 1881 r. | ||
Infrastruktura | |||
Długość sieci | 35,6 km | ||
Rozstaw szyn | 1440 mm (do 1978) | ||
Napięcie zasilania | 750 V DC | ||
Liczba zajezdni | 1 | ||
Liczba przystanków | 64 | ||
Tabor | |||
Liczba pojazdów | 53 | ||
| |||
Strona internetowa |
Tramwaje w Rostocku (niem. Straßenbahn Rostock) – jeden z dwóch systemów tramwajowych funkcjonujących na obszarze niemieckiego kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (drugi znajduje się w Schwerinie). System tramwajowy w Rostocku składa się z torowisk o długości 35,6 km i 64 przystanków. Pierwsze tramwaje konne rozpoczęły kursowanie w 1881 r. w śródmieściu miasta, które w późniejszym czasie stało się centrum systemu tramwajowego. Do 2006 r. systematycznie rozbudowywano sieć torowisk, dzięki czemu w 2012 r. transport autobusowy przewiózł jedynie 50% pasażerów komunikacji miejskiej[1].
Historia
Pierwsze trzy linie tramwaju konnego zostały otwarte w 1898 r. staraniem przedsiębiorstwa Mecklenburgische Straßen-Eisenbahn Actien Gesellschaft. W 1904 r. system został zelektryfikowany, a przedsiębiorstwo przyjęło nazwę Rostocker Straßenbahn AG. W następnych latach rozbudowywano sieć torowisk do nowo powstających osiedli. W 1951 r. do Rostocku dostarczono pierwsze tramwaje produkcji wschodnioniemieckiej, a przewoźnika przemianowano na VEB Nahverkehr Rostock. 11 lat później służbę liniową rozpoczęły tramwaje przegubowe z fabryki Gotha. W 1974 r. zlikwidowano linię tramwajową nr 4 i zastąpiono autobusami. W latach 1987–1990 połączono nowymi odcinkami torowisk osiedla Dierkow i Toitenwinkel z pozostałymi częściami miasta. W 1990 r. powrócono do dawnej nazwy przewoźnika – Rostocker Straßenbahn AG. W 1994 r. zakupiono pierwsze niskopodłogowe tramwaje typu Duewag 6NGTWDE. W latach 2000–2006 rozbudowano system o nowe odcinki, a w 2003 r. otwarto tunel tramwajowy pod głównym dworcem kolejowym. W 2014 r. do Rostocku sprowadzono niskopodłogowe tramwaje typu Vossloh 6N2, które umożliwiły wycofanie z ruchu wysokopodłogowych tramwajów Tatra T6A2m produkcji czechosłowackiej[2].
Linie
Stan z 24 lutego 2020 r.[3]
Linia | Trasa |
---|---|
1 | Hafenallee ↔ Mecklenburger Allee |
2 | K.-Schumacher-Ring ↔ Reutershagen |
3 | Dierkower Allee ↔ Neuer Friedhof |
4 | Dierkower Allee ↔ Campus Südstadt |
5 | Südblick ↔ Mecklenburger Allee |
6 | Campus Südstadt ↔ Neuer Friedhof |
Tabor
Stan z 24 lutego 2020 r.[4]
Zdjęcie | Typ | Eksploatacja od | Liczba |
---|---|---|---|
Duewag 6NGTWDE | 1994 | 40 | |
Vossloh 6N2 | 2013 | 13 | |
Łączna liczba: | 53 |
Przypisy
- ↑ Statistik. rsag-online, 2012-08-10. [dostęp 2020-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (niem.).
- ↑ Geschichte. RSAG. [dostęp 2020-02-24]. (niem.).
- ↑ Fahrpläne. rsag-online.de. [dostęp 2020-02-24]. (niem.).
- ↑ Vehicle Statistics Rostock, Rostocker Straßenbahn-AG. transphoto.org. [dostęp 2020-02-24]. (ang.).
- p
- d
- e
Metro | |
---|---|
Kolej miejska | |
Tramwaje |
|
Tramwaje dwusystemowe |
|
Tramwaje konne | |
Kolej podwieszana |
- p
- d
- e
Działające |
|
---|---|
Planowane | |
Zlikwidowane |
|