Václav Kaprál

Václav Kaprál
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1889
Určice

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1947
Brno

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, pedagog

Multimedia w Wikimedia Commons

Václav Kaprál (ur. 26 marca 1889 w Určicach, zm. 6 kwietnia 1947 w Brnie[1][2]) – czeski kompozytor, pianista i pedagog.

Życiorys

W latach 1907–1910 kształcił się u Leoša Janáčka w szkole dla organistów w Brnie[1][2]. W 1911 roku założył własną szkołę muzyczną, w której uczył gry na fortepianie[1][2]. Uzupełniające studia muzyczne odbył w latach 1919–1920 w Pradze u Vítězslava Nováka (kompozycja) i Adolfa Mikeša (fortepian) oraz w latach 1924–1925 w Paryżu u Alfreda Cortota[1][2]. Od 1925 do 1936 roku wykładał na Uniwersytecie w Brnie, następnie został wykładowcą brneńskiego konserwatorium[1][2]. Od 1935 roku był członkiem Czeskiej Akademii Nauk i Sztuk (Česká akademie věd a umění)[1]. W 1936 roku został wybrany na wiceprzewodniczącego sekcji czechosłowackiej Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej[1]. Podczas II wojny światowej był przez trzy lata więźniem obozu koncentracyjnego w Svatobořicach[1][2]. Po wojnie wrócił do pracy pedagogicznej, był jednym z organizatórów Akademii Sztuk Scenicznych im. Leoša Janáčka w Brnie[1][2].

Początkowo tworzył w stylistyce romantycznej, z czasem pod wpływem Janáčka i Nováka zaadaptował nowsze środki dźwiękowe[1].

Jego córką była kompozytorka Vítězslava Kaprálová[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Svatební pochod (1923)
  • Dvě idylky na orkiestrę smyczkową (1931)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe I (1925, II z barytonem 1927)
  • Ballada na wiolonczelę i fortepian (1946)

Utwory fortepianowe

  • 4 sonaty (I 1912, II 1921, III 1924, IV 1939)
  • Ukolébavky jara (1917)
  • Suita romantica (1918)
  • Miniatury (1922)
  • Con duolo na fortepian na lewą rękę (1926)
  • 3 sonatiny (I 1930, II 1936, III 1943)
  • Fantazja (1934)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Pro ni na głos, fortepian, 2 skrzypiec i altówkę (1927)
  • Píseň podzimu na głos i kwartet smyczkowy (1929)
  • Uspávanky na głos i orkiestrę smyczkową (1932)
  • Milodějné kvítí na sopran i alt z fortepianem (1942)
  • Česká mše chór mieszany i organy (1943)

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 25. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1820. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000120398085
  • VIAF: 23432427
  • LCCN: n80015509
  • GND: 1012979938
  • BnF: 14792218w
  • NKC: jk01052924
  • NTA: 352788852
  • Open Library: OL6101710A
  • PLWABN: 9810546380405606
  • NUKAT: n2009087647
  • J9U: 987007282703505171
  • RISM: people/41012376