Vital Heynen
![]() | |||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1969 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 191 cm | ||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | rozgrywający | ||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Volleyball_at_the_2020_Summer_Olympics_%E2%80%93_Men%27s_Iran_vs_Poland_%2829%29.jpg/220px-Volleyball_at_the_2020_Summer_Olympics_%E2%80%93_Men%27s_Iran_vs_Poland_%2829%29.jpg)
Vital Heynen (ur. 12 czerwca 1969 w Maaseik) – belgijski siatkarz i trener.
Kariera zawodnicza
Vital Heynen grał na pozycji rozgrywającego. Karierę zawodniczą rozpoczął w Rovoc Rotem. Następnie został zawodnikiem Vasco Maasmechelen, a potem w 1995 roku przeniósł się do Noliko Maaseik, z którym osiągnął pasmo sukcesów w rozgrywkach krajowych i europejskich pucharach: 8-krotne mistrzostwo Belgii (1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004), 7-krotny zdobywca Pucharu Belgii (1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004), 7-krotny zdobywca Superpucharu Belgii (1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003) oraz 2-krotny finalista Pucharu Europy (1997, 1999) oraz brązowy medalista tych rozgrywek (2000), a także brązowy medalista Pucharu CEV (2001) oraz finalista Superpucharu Europy 1999. W 2005 roku w wieku 36 lat zakończył karierę zawodniczą.
Kariera trenerska
Vital Heynen po zakończeniu kariery zawodniczej został w Noliko Maaseik, rozpoczynając w 2005 roku karierę trenerską. Klub w latach 2005–2012 pod jego wodzą również dominował w krajowych rozgrywkach oraz odnosił sukcesy w europejskich pucharach: 4-krotne mistrzostwo Belgii (2008, 2009, 2011, 2012), 5-krotny zdobywca Pucharu Belgii (2007, 2008, 2009, 2010, 2012), 5-krotny zdobywca Superpucharu Belgii (2006, 2008, 2009, 2011, 2012) oraz 2-krotny medalista Pucharu CEV (2008 – srebrny, 2010 – brązowy).
Następnie zastąpił Raúla Lozano na stanowisku selekcjonera reprezentacji Niemiec, na którym pozostał do 2016 roku. Pod jego wodzą drużyna sięgnęła po brązowy medal mistrzostw świata 2014 po pokonaniu w meczu o 3. miejsce reprezentacji Francji 3:0. Równocześnie trenował turecki Ziraat Bankası Ankara (2012–2013), Transfer Bydgoszcz (2013–2015)[3], Tours VB (2015–2016), z którym wywalczył Superpuchar Francji 2015.
W 2016 roku pozostał w Niemczech zostając trenerem VfB Friedrichshafen, z którym 2-krotnie wywalczył wicemistrzostwo Niemiec (2017, 2018), Puchar Niemiec (2017, 2018) oraz Superpuchar Niemiec (2016, 2017). W międzyczasie w latach 2017–2018 trenował reprezentację Belgii.
7 lutego 2018 roku został selekcjonerem reprezentacji Polski, z którą awansował do turnieju finałowego Ligi Narodów 2018, a dnia 30 września 2018 roku na mistrzostwach świata 2018 po zwycięstwie w finale rozegranym w Turynie nad reprezentacją Brazylii 3:0 obronił z Biało-Czerwonymi tytuł mistrzowski. W listopadzie 2018 roku w Budapeszcie został wybrany Najlepszym trenerem Europy (CEV), a w styczniu 2019 wspólnie ze Stefanem Horngacherem odebrali nagrodę dla trenera roku w Polsce. W 2019 roku reprezentacja Polski pod wodzą Heynena wywalczyła srebrny medal podczas Pucharu Świata, brązowe medale Ligi Narodów i mistrzostw Europy.
11 lipca 2019 roku został trenerem włoskiego klubu Sir Safety Perugia a 15 kwietnia 2021 roku został zwolniony ze stanowiska trenera[4]. W 2021 roku, po nieudanych Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (ćwierćfinał) i brązowym medalu ME zakończył współpracę z męską kadrą.
Życie prywatne
Przez dłuższy czas był związany z Veerle Peeters, z którą się rozwiódł oraz ma z nią trzy córki[5]. Ma o 4 lata starszego brata Dirka[6]. Obecnie jest z młodszą o 28 lat Polką, Aleksandrą Grochal, która zajmuje się modelingiem i działa w Polskim Komitecie Olimpijskim[7].
Sukcesy
Zawodnicze
klubowe
1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004
2000, 2005
1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004
1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003
Puchar Europy Mistrzów Klubowych:
1997, 1999
2000
Puchar CEV:
2001
Superpuchar Europy:
1999
Trenerskie
klubowe
2007, 2008, 2009, 2010, 2012
2007, 2009, 2010, 2012
2008
2010
2008, 2009, 2011, 2012
2010
2015
2016, 2017, 2018
2017, 2018, 2019
2017, 2018, 2019
2019, 2020
reprezentacyjne
z reprezentacją Niemiec
z reprezentacją Polski
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Media: Nilufer Belediyespor nowym klubem Vitala Heynena. Nic nie jest jednak podpisane. sport.tvp.pl. (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Vital Heynen ma nową pracę. Celem igrzyska olimpijskie. siatka.org. (pol.).
- ↑ Vital Heynen nowym trenerem Transferu Bydgoszcz! Do zespołu dołączył także amerykański przyjmujący [data dostępu: 2013-12-12].
- ↑ Vital Heynen zwolniony z Perugii. siatka.org. (pol.).
- ↑ Vital Heynen – rodzina, żona, wiek, języki, dzieci. Kim jest trener Polski w siatkówkę? [online], www.eska.pl [dostęp 2021-05-31] .
- ↑ Gambit Heynena, czyli sztuka wygrywania [PORTRETY] [online], Przegląd Sportowy, 28 maja 2021 [dostęp 2021-05-31] (pol.).
- ↑ Dzieli ich prawie 30 lat. Oto ukochana Vitala Heynena. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Profil na Plusliga.pl
- The best of Vital Heynen, czyli najlepsze momenty Vitala w reprezentacji Polski
- Profil na CEV (ang.)
- Profil. volleyball-verband.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. na DVV (niem.)
- Profil. vfb-volleyball.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-02)]. na stronie VfB Friedrichshafen (niem.)
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- Olympedia: 5000850