Droga wojewódzka nr 811

GP811
Początek drogi

Sarnaki
52°18′53″N 22°53′22″E/52,314740 22,889390

Koniec drogi

Biała Podlaska
52°03′08″N 23°07′12″E/52,052330 23,120040

Długość

38[1] km

Województwa

lubelskie,
mazowieckie

Przebieg trasy
Legenda
w użyciu
  projekt, budowa, konieczność modernizacji
węzeł drogowy typu WA
węzeł drogowy typu WB
skrzyżowanie
rondo
przejście graniczne
punkt poboru opłat (PPO)
stacja poboru opłat (SPO)
most / wiadukt / estakada
prom
rzeka – brak przeprawy
przejazd kolejowo-drogowy
tunel
parking z bufetem
stacja paliw
restauracja
hotel / motel lub inne miejsce noclegowe
drogowy odcinek lotniskowy
roboty budowlane
zakaz ruchu
19  Międzyrzec Podl., Lublin, Rzeszów
19  Siemiatycze, Bielsk Podl., Białystok
Sarnaki 19
Sarnaki
Sarnaki
most nad Rozwadówką
Nowe Hołowczyce
Horoszki Małe
Zakalinki
698  Terespol
odcinek wspólny 698811
rondo Plac Wolności w Konstantynowie 698
most nad Czyżówką
Konstantynów 698
698  Łosice, Siedlce
Stacja paliw Zakanale
Zakanale
Komarno-Kolonia
Komarno
Ossówka
Cicibór Mały
(proj) Biała Podlaska A2E30
most nad Klukówką
Obwodnica Białej Podlaskiej 2E30 812
2E30  Siedlce, Mińsk Maz., Warszawa
2E30  Terespol Przejście graniczne, Brześć Białoruś
812  Włodawa, Chełm, Krasnystaw

Droga wojewódzka nr 811 (DW811) – droga wojewódzka klasy GP łącząca Białą Podlaską z Sarnakami oraz, za pośrednictwem drogi krajowej nr 19, z Białymstokiem. Jej długość wynosi 38 km[1].

Historia numeracji

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie:

Numer Kategoria Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
? b.d. Sanniki – Konstantynów – Biała Podlaska 1921 – 1952 ZygmuntZ. Jaworski ZygmuntZ., AlojzyA. Świkla AlojzyA., Mapa samochodowa Polski (stan dróg) na rok 1939/40, Tadeusz Musiał, 1939 . brak danych o numeracji
? droga drugorzędna / droga lokalna („droga inna”) 1952 – lata 70.
Lista źródeł
  • Mapa samochodowa Polski, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1956 .
  • Atlas samochodowy Polski. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1958, s. 84.
  • Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1962 .
  • Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, s. 84.
  • Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. dziesiąte, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971 .
  • Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972 .
  1. nieznana numeracja
  2. kategoria na podstawie materiałów źródłowych
  3. w atlasie z 1958 r. nie ma odcinka Komarno – Cicibór
192 droga państwowa lata 70.
  • Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975 .
  • Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, s. 87. ISBN 83-7000-017-7.
 W atlasie z 1979 roku występuje nieścisłość: na mapie drogę nr 192 poprowadzono przez Łosice i Międzyrzec Podlaski, na planie dróg przelotowych Białej Podlaskiej numer jest przypisany do trasy Biała Podlaska – Konstantynów – Sanniki. Błąd ten wyeliminowano w wydaniu z 1980 r.
? droga drugorzędna lata 70. – 1986
Lista źródeł
  • Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, s. 85. ISBN 83-7000-017-7.
  • Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. VI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980, s. 85, 87.
  • Hegi Gyula;Domokos György: EUROPE L’EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas АТЛАС автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0.
  • Mapa samochodowa Polski 1:1 500 000, Załącznik do informatora samochodowo-motocyklowego – rocznik XXVIII, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1983 .
  • Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984, s. 85, 87.
  • Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985, s. 85, 87.
  1. nieznana numeracja
  2. kategoria na podstawie materiałów źródłowych
811

• droga krajowa (14 II 1986 – 31 XII 1998)
• droga wojewódzka (od 1 I 1999)

od 14 II 1986
Lista źródeł
  • Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  • Polska: atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. ISBN 83-7000-080-0.
  • Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. 1, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996–1997, ISBN 83-904373-2-5 .
  • Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. II Zmienione i poprawione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997–1998, ISBN 83-904373-3-3 .
  • Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. V Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1999–2000, ISBN 83-904373-7-6 .
  • Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XII Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2004–2005, ISBN 83-904373-7-6 .
  • Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XIV Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2005–2006, ISBN 83-904373-7-6 .
  • Polska 2016: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. XXVII, Dom wydawniczy PWN, 2016, ISBN 978-83-7705-942-5 .
  • Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3 .
 ograniczenia dla ruchu ciężkiego

Dopuszczalny nacisk na oś

Od 13 marca 2021 roku na drodze dozwolony jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 tony[2], z wyjątkiem miejsc oznaczonych znakiem zakazu B-19.

Do 13 marca 2021 r.

We wcześniejszych latach na całej długości drogi dozwolony był ruch pojazdów o nacisku na pojedynczą oś do 8 ton[3]. Do 2010 roku dopuszczalny był ruch ciężki o nacisku na pojedynczą oś do 10 ton[4].

Miejscowości leżące przy trasie DW811

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3 .
  2. ↑ Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)
  3. ↑

    Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej
    do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

    2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:

    1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
    2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
    – mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.

    3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią
    sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t (Dz.U. z 2010 r. nr 138, poz. 933).

Linki zewnętrzne

  • p
  • d
  • e