Innocenzo Cibo
Kardynał diakon |
Innocenzo Cibo (po prawej) |
Kraj działania | Państwo Kościelne |
Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1491 Genua |
Data i miejsce śmierci | 14 kwietnia 1550 Rzym |
Arcybiskup Genui |
Okres sprawowania | 11 maja 1520 – 14 kwietnia 1550 |
Kamerling |
Okres sprawowania | 14 lipca – 13 września 1521 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kreacja kardynalska | 23 września 1513 Leon X |
Kościół tytularny | S. Maria in Via Lata |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Innocenzo Cibo (ur. 25 sierpnia 1491 w Genui, zm. 13 kwietnia 1550 w Rzymie) – włoski kardynał. Wnuk papieża Innocentego VIII. Syn Maddaleny de’ Medici i Franceschetto Cybo.
Życiorys
Mianowany kardynałem przez papieża Leona X w 1513. Kumulował w swym ręku znaczną liczbę kościelnych beneficjów, był administratorem apostolskim archidiecezji St. Andrews i Edynburg w Szkocji (1513-14), Turynu (1516-17 i 1520-48), Messyny (1538-50), diecezji Marsylia (1517-30), Aleria (1518-20), Ventimiglia (lipiec – sierpień 1519), Volturara (październik – listopad 1526), Mariana i Accia na Korsyce (marzec – grudzień 1531), Beziers (od 1536), Tropea (luty – czerwiec 1538), a ponadto komendatariuszem wielu opactw i klasztorów we Francji i Włoszech. Arcybiskup Genui od 1520. Kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego od lipca 1521, we wrześniu tego samego roku sprzedał ten urząd kardynałowi Francesco Armellini Pantalassi de’ Medici. Legat papieski w Bolonii 1524, był obecny podczas koronacji Karola V na cesarza, która miała miejsce w tym mieście w 1530. Dwukrotnie był także regentem Florencji (podczas nieobecności w mieście księcia Aleksandra 1532-33 i po jego zamordowaniu 1537) i raz regentem Massa i Carrara (w 1547). Uchodził za przyjaciela zarówno cesarza, jak i francuskiego króla Franciszka I. Protektor Niemiec w kurii rzymskiej od 1542 Jako kardynał-protodiakon 22 lutego 1550 koronował papieża Juliusza III, który mianował go legatem w Parmie i Piacenzie. Zmarł dwa miesiące później.
W życiu osobistym jego postępowanie, podobnie jak jego dziadka, było dalekie od ideału – spłodził co najmniej czwórkę nieślubnych dzieci: Elenę, Klemensa, Ricciardę i Aleksandra. Wskutek rozwiązłego życia chorował na syfilis.
Bibliografia
Biskupi Genui (381 do 1133) | - Diogenes (381)
- Paschazjusz (451)
- Asteriusz (634)
- Jan (680)
- Sabatinus (876–878)
- Teodulf (946–981)
- Jan (983/84–1019)
- Landulf (1019–1034/36)
- Konrad (1036–1052)
- Obert (1052–1078)
- Konrad Manganelli, obediencja wibertyńska (1080–1087)
- Cyriak, obediencja gregoriańska (1089)
- Ogier (ok. 1095)
- Airald (1097–1116)
- Otto (1117–1120)
- Zygfryd (1123–1129)
- Syrus (1130–1133)
|
---|
Arcybiskupi Genui (od 1133) | - Syrus (1133–1163)
- Ugone (1163–1188)
- Bonifazio (1188–1203)
- Ottone (1203–1239)
- Giovanni de Cogorno (1239–1253)
- Gualtiero da Vezzano (1253–1274)
- Bernardo de Arimondi (1276–1286)
- Opizzo Fieschi, administrator (1288–1292)
- Jakub de Voragine (1292–1298)
- Porchetto Spinola (1299–1321)
- Bartolomeo de Reggio (1321–1335)
- Dino di Radicofani (1337–1342)
- Giacomo da Santa Vittoria (1342–1349)
- Bertrando Bessaduri (1349–1358)
- Guido Scetten (1358–1368)
- Andrea della Torre (1368–1377)
- Lanfranco Sacco (1377–1381)
- Giacomo Fieschi (1382–1400)
- Pileo de' Marini (1400–1429)
- Pietro de' Giorgi (1429–1436)
- Giorgio Fieschi (1436–1439)
- Giacomo Imperiale (1439–1452)
- Paolo Fregoso (1453–1495)
- Jorge da Costa, komendatariusz (1495–1496)
- Paolo Fregoso, komendatariusz (1496–1498)
- Giovanni Maria Sforza (1498–1520?)
- Innocenzo Cibo (1520–1550)
- Girolamo de Sauli (1550–1559)
- Agostino Salvago (1559–1567)
- Cipriano Pallavicino (1567–1586)
- Antonio Maria Sauli (1586–1591)
- Alessandro Centurione (1591–1596)
- Matteo Rivarola (1596–1600)
- Orazio Spínola (1600–1616)
- Domenico Marini (1616–1635)
- Stefano Durazzo (1635–1664)
- Giovanni Battista Spínola (1664–1681)
- Giulio Vincenzo Gentile (1681–1694)
- Giovanni Battista Spínola (1694–1705)
- Lorenzo Fieschi (1705–1726)
- Nicolò Maria de' Franchi (1726–1746)
- Giuseppe Maria Saporiti (1746–1767)
- Giovanni Lercari (1767–1802)
- Giuseppe Spina (1802–1816)
- Luigi Lambruschini (1819–1830)
- Placido Maria Tadini (1831–1847)
- Andreas Charvaz (1852-1869)
- Salvatore Magnasco (1871–1892)
- Tomasz Reggio (1892–1901)
- Edoardo Pulciano (1901–1911)
- Andrea Caron (1912-1915)
- Ludovico Gavotti (1915-1918)
- Tommaso Boggiani (1919–1921)
- Carlo Minoretti (1925–1938)
- Pietro Boetto (1938–1946)
- Giuseppe Siri (1946–1987)
- Giovanni Canestri (1987–1995)
- Dionigi Tettamanzi (1995–2002)
- Tarcisio Bertone (2002–2006)
- Angelo Bagnasco (2006-2020)
- Marco Tasca (od 2020)
|
---|
Do roku 1378 | |
---|
Wielka schizma | Obediencja rzymska | |
---|
Obediencja awiniońska | |
---|
Obediencja pizańska | |
---|
|
---|
Od 1415 | |
---|
- ISNI: 0000000140897391
- VIAF: 204199381
- GND: 1196708894
- SUDOC: 154891371
- BNE: XX5154936
- PLWABN: 9810627483105606