NN-1
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | Centrum Wyszkolania Oficerów Lotnictwa | ||
Konstruktor | Adam Nowotny, Jarosław Naleszkiewicz | ||
Typ | szybowiec | ||
Konstrukcja | drewniana | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 27 października 1931 | ||
Liczba egz. | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 16,5 m | ||
Wydłużenie | 18[1] | ||
Długość | 7,7 m | ||
Wysokość | 1,56 m | ||
Powierzchnia nośna | 15 m² | ||
Profil skrzydła | Bobek 6[2] | ||
Masa | |||
Własna | 170 kg | ||
Użyteczna | 70 kg | ||
Startowa | 240 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 48 km/h | ||
Prędkość ekonomiczna | 53 km/h | ||
Prędkość optymalna | 56 km/h | ||
Prędkość min. opadania | 0,77 m/s (przy 53 km/h) | ||
Doskonałość maks. | 22 (przy 56 km/h) | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
Rzuty | |||
|
NN-1 – polski szybowiec wyczynowy z okresu międzywojennego.
Historia
Szybowiec został zaprojektowany w styczniu 1931 roku przez inż. Adama Nowotnego i inż. Jarosława Nalaszkiewicza. W konstrukcji użyto profilu skrzydła konstrukcji inż. Zdaniewskiego[1]. Budowę zrealizowano w ciągu 10 miesięcy w warsztatach szkolnych Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa (CWOL) w Dęblinie. Prace nadzorował sierż. Cichowicz, a zrealizowali podchorążowie zrzeszeni w Lubelskim Klubie Lotniczym. Główne okucie skrzydła zaprojektował podchor. Jackowski, wszystkie elementy metalowe zostały wykonane w CWOL. Budowę zakończono jesienią 1931 roku[3].
23 października 1931 roku na dęblińskim lotnisku zostały wykonane pierwsze loty na holu za samochodem[3]. W konstrukcji wprowadzono drobne poprawki i 27 października wykonano oblot po starcie na holu za samolotem. Samolotem holującym był PZL Ł.2 „Afrykanka”[2] pilotowany przez sierż. Miłosza, pilotem-oblatywaczem był kpt. Franciszek Jach. Inżynier Nalaszkiewicz brał udział w oblocie jako pasażer samolotu Ł.2[1].
Próby wypadły pomyślnie. Po ich zakończeniu szybowiec odleciał na holu do Warszawy w celu kontynuowania kolejnych badań w locie. Z uwagi na zbyt małą sztywność konstrukcji projekt nie był kontynuowany[2].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec wyczynowy w układzie grzbietopłatu o konstrukcji drewnianej[2][1][4].
Kadłub drewniany, o przekroju owalnym, czteropodłużnicowy, o konstrukcji półskorupowej. Osłona kabiny pilota zdejmowana w całości. Tablica przyrządów wyposażona w prędkościomierz, busolę oraz w chyłomierz poprzeczny i podłużny. Wyposażony w hak do lotów na holu oraz do startu z lin gumowych.
Skrzydło o obrysie prostokątno-eliptycznym, o konstrukcji dwudźwigarowej, dwudzielne. Lotki trójdzielne, sięgające do końcówki płata.
Usterzenie drewniane. Usterzenie pionowe potrójne, o rozpiętości 5 m. Napęd skrajnych sterów popychaczowy.
Podwozie jednotorowe stałe z amortyzowaną płozą pod kadłubem.
Przypisy
- ↑ a b c d NN-1. „Skrzydlata Polska”. 11/1931, s. 280-281, listopad 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b c d Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 375-376.
- ↑ a b NN-1, 1931. samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-03-25]. (pol.).
- ↑ Nasze szybowce, NN-1. „Skrzydlata Polska”. 12/1931, s. 315-316, grudzień 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- p
- d
- e
Warsztaty Szybowcowe ZASPL – Lwów | |
---|---|
Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa – Dęblin |
|
Wojskowe Warsztaty Szybowcowe – Kraków | |
Lwowskie Warsztaty Lotnicze |
|
Warsztaty Szybowcowe w Warszawie |
|
Harcerskie Warsztaty Szybowcowe | |
Konstrukcje amatorskie |
|