WJ-3
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | Koło Szybowcowe LOPP Stołpce | ||
Konstruktor | Wiktor Jaworski | ||
Typ | szybowiec | ||
Konstrukcja | drewniana | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1936 | ||
Lata produkcji | 1935 | ||
Wycofanie ze służby | 1936 | ||
Liczba egz. | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 8,2 m | ||
Wydłużenie | 6,56 | ||
Długość | 5 m | ||
Wysokość | 1,62 m | ||
Powierzchnia nośna | 10,2 m² | ||
Masa | |||
Własna | 65 kg | ||
Użyteczna | 78 kg | ||
Startowa | 143 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 48 km/h | ||
Prędkość ekonomiczna | 53 km/h | ||
Prędkość optymalna | 58 km/h | ||
Prędkość min. opadania | 1,2 m/s (przy 53 km/h) | ||
Doskonałość maks. | 11,5 (przy 58 km/h) | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
WJ-3 – polski amatorski szybowiec szkolny skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia
Wiktor Jaworski, student Politechniki Warszawskiej[1], postanowił opracować tani szybowiec szkolny przeznaczony do szkolenia początkowego, który miał się charakteryzować niskimi kosztami produkcji i eksploatacji oraz prostotą obsługi. Założenia te chciał osiągnąć poprzez maksymalne uproszczenie konstrukcji[2]. Dlatego też w konstrukcji zastosowano okucia z tłoczonej blachy, żebra w konstrukcji skrzydła miały jedną wielkość, wymiana uszkodzonych elementów była możliwa bez rozmontowywania szybowca. Elementy drewniane budowano z listew sosnowych jednakowej grubości i tylko w trzech szerokościach (5, 13 i 30 mm)[3].
Na podstawie projektu Wiktora Jaworskiego w warsztatach Koła Szybowcowego LOPP w Stołpcach w 1935 roku zbudowano szybowiec, który otrzymał oznaczenie WJ-3. Został on oblatany przez konstruktora na szybowisku w Stołpcach na początku 1936 roku[4] i wykazał się dobrymi własnościami lotnymi. Spełniony też został wymóg niskiego kosztu – budowa szybowca kosztowała 600–700 zł. Za szczególną zaletę uznano niską masę szybowca, która pozwalała 3 osobom przenosić szybowiec z miejsca lądowania na miejsce startu[2].
Konstrukcja nie wzbudziła zainteresowania wytwórni lotniczych, które produkowały własne, sprawdzone konstrukcje. Istniejący egzemplarz służył wyłącznie do lotów doświadczalnych[3].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec szkolny w układzie zastrzałowego górnopłatu[2][3][4].
Kadłub o konstrukcji kratownicowej, wzmocniony metalowymi odciągami. Statecznik pionowy stanowił integralną część kadłuba. Fotel pilota z możliwością regulacji położenia.
Skrzydło prostokątne, niedzielone, jednodźwigarowe, wyposażone w lotki. Zastrzały drewniane. W całości wykonane z drewna sosnowego i olchowego, kryte impregnowanym płótnem.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe. Ster wysokości niedzielony, podparty drewnianymi zastrzałami. Wszystkie powierzchnie sterowe konstrukcji drewnianej, kryte płótnem.
Podwozie jednotorowe, złożone z drewnianej płozy okutej blachą i płozy ogonowej.
Przypisy
- ↑ WJ-3. piotrp.de. [dostęp 2019-03-30]. (pol.).
- ↑ a b c Nowy polski szybowiec szkolny WJ-3. „Skrzydlata Polska”. 5/1936, maj 1936. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b c Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 373-374.
- ↑ a b WJ-3, 1936. samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-03-30]. (pol.).
- p
- d
- e
Warsztaty Szybowcowe ZASPL – Lwów | |
---|---|
Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa – Dęblin | |
Wojskowe Warsztaty Szybowcowe – Kraków | |
Lwowskie Warsztaty Lotnicze |
|
Warsztaty Szybowcowe w Warszawie |
|
Harcerskie Warsztaty Szybowcowe | |
Konstrukcje amatorskie |
|