Zamek w Skale Podolskiej
Ruiny pałacu Tarłów na dziedzińcu | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Typ budynku | zamek | ||
Inwestor | Koriatowicze | ||
Rozpoczęcie budowy | XIV w. | ||
Ważniejsze przebudowy | 1515 | ||
Zniszczono | 1615 | ||
Pierwszy właściciel | Koriatowicze | ||
Kolejni właściciele | Stanisław Lanckoroński | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
48°51′25″N 26°11′57″E/48,856944 26,199167 | |||
|
Zamek w Skale Podolskiej – znajduje się ponad jarem Zbrucza, na skalnym cyplu dostępnym tylko od strony południowej.
Historia
Zamek został wzniesiony w XIV w. przez ród książąt Koriatowiczów[1]. Następnie po 1515 r. został znacznie rozbudowany przez Stanisława z Brzezia Lanckorońskiego (1465–1535) herbu Zadora[1], starostę kamienieckiego, później wojewodę sandomierskiego na polecenie króla Zygmunta Starego[2]. W rodzie Lanckorońskich zamek znajdował się do 1706 roku. Potem właścicielami byli Tarłowie. Z zamku, który zajmował cały cypel pozostała tylko potężna baszta z XVI w., stojąca u nasady cypla.
Pałac
Ruiny dwukondygnacyjnego pałacu Tarłów, które przedzieliły dziedziniec zamkowy na dwie części: większą południową i mniejszą północną, gdzie znajdują się pozostałości najstarszej części zamku[2]. W 1914 r. Gołuchowscy wybudowali nowy parterowy pałac w innym miejscu[1].
Przypisy
- ↑ a b c RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 346-352, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ a b Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 283. ISBN 83-921981-6-6.
Bibliografia
- Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu..., zespół red. A. Strojny, K. Bzowski, A. Grossman. Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 283. ISBN 83-921981-6-6.
- Archiwalne widoki zamku w bibliotece Polona
- p
- d
- e