Antoni z Napachania
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia | 1494 |
Data śmierci | 1561 |
Prepozyt w Bieżanowie[1] | |
Okres sprawowania | 1524-1526 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | |
Prezbiterat |
|
Antoni z Napachania (ur. 1494, zm. 1561) – polski profesor, pisarz apologetyczny, kapelan i kaznodzieja. Rektor Akademii Krakowskiej. Propagator twórczości Erazma z Rotterdamu. Nauczyciel Stanisława Orzechowskiego[2].
Życiorys
Syn sołtysa ze wsi Napachanie pod Poznaniem. Immatrykulował się w Akademii Krakowskiej w półroczu zimowym 1511/1512. W 1513 uzyskał stopień bakałarza, a w 1519 magistra sztuk wyzwolonych. Od 1552 trzykrotnie pełnił funkcję rektora Akademii Krakowskiej[1], po przyjęciu święceń kapłańskich był kapelanem i kaznodzieją nadwornym Zygmunta Augusta.
Był autorem podręczników, znawcą języka i kultury greckiej, zwolennikiem humanizmu. Ogłosił pierwszą w języku polskim pracę teologiczną w obronie religii katolickiej Enchiridion[3].
Przypisy
- ↑ a b Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.): Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 26. ISBN 83-01-02722-3.
- ↑ Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.): Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 27. ISBN 83-01-02722-3.
- ↑ Antoni zA. Napachania Antoni zA., Enchiridion to iest Kxiąszki ręczne o nauce chrześcijańskiey, czego sie chrześcijański człowiek dzierżeć ma czasu ninieyszey rozności wiary od doctora Antoniego z Napachania, dziekana S. Floriana wydane [...]., wyd.1558 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-28] .
Bibliografia
- Henryk Barycz, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 135.
Linki zewnętrzne
- Dzieła Antoniego z Napachania w bibliotece Polona
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.