Wojciech Papenkowic
Portret z tablicy epitafijnej w prezbiterium nad drzwiami do zakrystii kościoła św. Floriana w Krakowie, pod którego posadzką został pochowany | |
Data i miejsce urodzenia | ok. 1613 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 7 stycznia 1681 |
Rektor Akademii Krakowskiej | |
Okres sprawowania | 1679–1681 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół |
Wojciech Papenkowic (ur. ok. 1613 w Uściu Solnym, zm. 7 stycznia 1681 w Krakowie) – polski profesor teologii, rektor Akademii Krakowskiej w latach 1679, 1680 i 1681.
Życiorys
Wojciech Papenkowic był synem Wojciecha i bratankiem Jakuba Papenkowica.
Rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej w 1626 roku, uzyskał bakalaureat w 1629 roku i mistrzostwo sztuk wyzwolonych w roku 1632. Będąc jeszcze bakałarzem, kierował szkołą św. Anny, a w 1632 roku rozpoczął wykłady na Wydziale Artium jako docent-ekstraneus, pełniąc jednocześnie do roku 1639 obowiązki seniora szkoły Bożego Ciała na Kazimierzu. Na podstawie pracy Questiometaphysica de praeciso entis conceptu[1] złożonej w 1636 roku został w 1641 roku inkorporowany do Kolegium Mniejszego i jednocześnie mianowany dyrektorem kolonii akademickiej w Białej Podlaskiej. Po przeprowadzeniu w 1645 roku dysputy inkorporacyjnej na temat Questio metaphysica de relationis natura[2], przy poparciu stryja Jakuba, wszedł do Kolegium Większego.
Około 1650 roku piastował szereg stanowisk na Uniwersytecie i w kościele: wykładał na Wydziale Filozoficznym jako profesor „Cursus Vladislaviani”, był prepozytem i skarbnikiem Kolegium Większego (1645–1646), dziekanem Wydziału Artium (1646), kanonikiem św. Anny (1646) i św. Floriana (od 13 grudnia 1649 roku).
W tym czasie, prawdopodobnie od roku 1644, był nauczycielem prywatnym Dymitra Jerzego i Konstantego Krzysztofa Wiśniowieckich, którzy wtedy rozpoczęli naukę w Szkołach Nowodworskich. Przeszedł w 1650 roku na Wydział Teologiczny (po uzyskaniu w tymże roku bakalaureatu teologii), na którym w roku 1658 bronił tezy ogłoszonej drukiem Questio theologica deprocessionibus divinarum personarum[3].
W czasie potopu szwedzkiego przebywał prawdopodobnie na dworze bislupa płockiego Jana Gembickiego. Po wyzwoleniu Krakowa został prokuratorem Uniwersytetu (1657–1659), podejmując się dzieła uporządkowania gospodarki uczelni po zniszczeniach wojennych.
Prawdopodobnie w latach 1660–1664 przebywał w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat na Sapienzie, który w 1666 roku jako „doctor S. Theologiae Romanus” nostryfikował w Krakowie, na podstawie ogłoszonej drukiem dysertacji De relationibus divinarum personarum[4].
W tymże roku 1666, po śmierci Mikołaja Sulikowskiego objął katedrę teologii, został również powołany na stanowisko bibliotekarza Kolegium Większego, a w latach 1665–1676 był prowizorem Bursy Starnigielskiej, w roku 1669 reprezentował Uniwersytet Krakowski na sejmie elekcyjnym w Warszawie.
Po raz pierwszy wybrano go na rektora w zimowym półroczu 1679/80, piastował tę godność jeszcze dwukrotnie: w letnim półroczu 1680 i zimowym półroczu 1680/1.
Zmarł w czasie zarazy.
Przypisy
- ↑ WojciechW. Papenkowic WojciechW., Qvæstio Metaphysica De Præciso Entis Conceptv : In Alma Academia Cracouiensis ad disputandum Mense Augusto Die 9. Hora 10, Kraków: Drukarnia Franciszka Cezarego, 1639 .
- ↑ WojciechW. Papenkowic WojciechW., Qvæstio Metaphysica De Relationis Natvra, Kraków: Drukarnia Marcina Filipowskiego, [1645] .
- ↑ WojciechW. Papenkowic WojciechW., Qvæstio Theologica De Processionibvs Divinarvm Personarvm, Kraków: Drukarnia Wdowy i Dziedziców Franciszka Cezarego, [1658] .
- ↑ WojciechW. Papenkowic WojciechW., Qvæstio Theologica De Relationibus Diuinarum Personarum : Ex prima parte D. Thomæ Ouæstione 28 : Sub [...] Auspiciis [...] D. Stanislai Ivrkowski S. Theol. Doctoris & Professoris [...], Vniuersitatis Rectoris [...], Kraków: Drukarnia Wdowy i Dziedziców Franciszka Cezarego, [1666] .
Bibliografia
- Leszek Hajdukiewicz: Papenkowic Wojciech. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 25. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 167–168.
- Aleksander Rataj: Uścianie. Genealogiczny przyczynek do dziejów Uścia Solnego. Bochnia: Press-Media Book – Kraków, 2012, s. 154–156. ISBN 978-83-935160-0-1.
Linki zewnętrzne
- Dzieła Wojciecha Papenkowica w bibliotece Polona
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.