Funkcje parzyste i nieparzyste

Fragment wykresu cosinusa – przykładu funkcji parzystej

Funkcje parzyste i nieparzyste – typy funkcji matematycznych cechujące się pewną symetrią przy zmianie znaku argumentu. Prowadzi to również do symetrii ich wykresów. Funkcja f {\displaystyle f} jest:

  • parzysta, jeżeli spełnia równanie f ( x ) = f ( x ) {\displaystyle f(x)=f(-x)} (symetria względem zmiany znaku argumentu)[1];
  • nieparzysta, jeżeli spełnia równanie f ( x ) = f ( x ) {\displaystyle f(-x)=-f(x)} (symetria względem jednoczesnej zmiany znaku argumentu i wartości funkcji)[2].

Równania te muszą być prawdziwe dla wszystkich x {\displaystyle x} należących do dziedziny funkcji f . {\displaystyle f.} Powyższe równości wymagają, aby wraz z x {\displaystyle x} do dziedziny należał również punkt x , {\displaystyle -x,} stąd dziedziny funkcji parzystych i nieparzystych muszą być symetryczne względem zera.

Przykłady

Istnieją funkcje, które nie są ani parzyste, ani nieparzyste, np. niestała funkcja wykładnicza, a jedynymi funkcjami będącymi jednocześnie parzystymi i nieparzystymi są funkcje stałe równe zeru w każdym punkcie swojej dziedziny.

Funkcje parzyste
  • wartość bezwzględna f ( x ) = | x | , {\displaystyle f(x)=|x|,}
  • funkcja potęgowa o parzystym wykładniku, f ( x ) = x 2 k , {\displaystyle f(x)=x^{2k},} gdzie k N , {\displaystyle k\in \mathbb {N} ,}
  • funkcja trygonometryczna f ( x ) = cos x , {\displaystyle f(x)=\cos x,}
  • funkcja hiperboliczna f ( x ) = cosh x , {\displaystyle f(x)=\cosh x,}
  • wielomiany zawierające niezerowe współczynniki tylko przy parzystych potęgach zmiennej (np. f ( x ) = x 10 + 2 x 6 x 2 + 4 {\displaystyle f(x)=x^{10}+2x^{6}-x^{2}+4} ),
  • funkcja sinc,
  • funkcja Dirichleta,
  • funkcja Weierstrassa,
  • funkcje prostokątna i trójkątna.
Funkcje nieparzyste
  • funkcja liniowa f ( x ) = a x {\displaystyle f(x)=ax} (proporcjonalność prosta),
  • funkcja potęgowa o nieparzystym wykładniku: f ( x ) = x 2 k + 1 , k N , {\displaystyle f(x)=x^{2k+1},k\in \mathbb {N} ,}
  • funkcje trygonometryczne f ( x ) = sin x , {\displaystyle f(x)=\sin x,} f ( x ) = tg x {\displaystyle f(x)=\operatorname {tg} x}   i   f ( x ) = ctg x , {\displaystyle f(x)=\operatorname {ctg} x,}
  • funkcje hiperboliczne f ( x ) = sinh x , {\displaystyle f(x)=\sinh x,} f ( x ) = tgh x {\displaystyle f(x)=\operatorname {tgh} \,\!x}   i   f ( x ) = ctgh x , {\displaystyle f(x)=\operatorname {ctgh} x,}
  • wielomiany o niezerowych współczynnikach tylko przy nieparzystych potęgach zmiennej (np. f ( x ) = x 7 + 6 x 5 10 x 3 + 3 π x {\displaystyle f(x)=x^{7}+6x^{5}-10x^{3}+{\sqrt {3\pi }}x} ),
  • funkcja signum,
  • funkcja błędu Gaussa,
  • funkcja Gudermanna,
  • całka Fresnela.

Własności

  • Jedyne różnowartościowe funkcje parzyste to funkcja pusta oraz funkcje określone jedynie w zerze[potrzebny przypis].
  • Oba zbiory funkcji parzystych i funkcji nieparzystych ze standardowymi działaniami dodawania i mnożenia przez liczbę stanowią przestrzenie liniowe.
  • Każdą funkcję f , {\displaystyle f,} dla której takie stwierdzenie ma sens, można przedstawić jako sumę funkcji parzystej g {\displaystyle g} i nieparzystej h , {\displaystyle h,} gdzie dla każdego x {\displaystyle x} z dziedziny
    g ( x ) = f ( x ) + f ( x ) 2 {\displaystyle g(x)={\frac {f(x)+f(-x)}{2}}} oraz h ( x ) = f ( x ) f ( x ) 2 . {\displaystyle h(x)={\frac {f(x)-f(-x)}{2}}.}
  • Przykładami powyższego rozkładu są e x = cosh x + sinh x {\displaystyle e^{x}=\cosh x+\sinh x} oraz e i x = cos x + i sin x . {\displaystyle e^{ix}=\cos x+i\sin x.}
  • Niech f 1 , f 2 {\displaystyle f_{1},\,f_{2}} będą funkcjami parzystymi, a g 1 , g 2 {\displaystyle g_{1},\,g_{2}} funkcjami nieparzystymi. Wtedy:
    • f 1 f 2 ,   g 1 g 2 {\displaystyle f_{1}\cdot f_{2},\ g_{1}\cdot g_{2}} oraz f 1 / f 2 ,   g 1 / g 2 {\displaystyle f_{1}/f_{2},\ g_{1}/g_{2}} (tam, gdzie określone) są funkcjami parzystymi,
    • f 1 g 1 {\displaystyle f_{1}\cdot g_{1}} oraz f 1 / g 1 {\displaystyle f_{1}/g_{1}} (tam, gdzie jest określona) są funkcjami nieparzystymi,
    • f 1 f 2 ,   f 1 g 1 ,   g 1 f 1 {\displaystyle f_{1}\circ f_{2},\ f_{1}\circ g_{1},\ g_{1}\circ f_{1}} jest funkcją parzystą ( {\displaystyle \circ } jest tu złożeniem funkcji),
    • g 1 g 2 {\displaystyle g_{1}\circ g_{2}} jest funkcją nieparzystą.

Wykresy

Wykres funkcji parzystej jest symetryczny względem osi O Y , {\displaystyle OY,} a nieparzystej jest symetryczny względem początku układu współrzędnych. Jeśli 0 {\displaystyle 0} należy do dziedziny nieparzystej funkcji f , {\displaystyle f,} to f ( 0 ) = 0 {\displaystyle f(0)=0} (wykres funkcji przechodzi przez początek układu współrzędnych).

Rozszerzenie na inne algebry

Zwykle pojęcia te stosuje się, gdy dziedziną funkcji jest podzbiór zbioru liczb rzeczywistych, czy w ogólności ciał. Definicje mają jednak sens także dla innych pierścieni, a nawet bardziej ogólnych grup.

Przypisy

  1. funkcja parzysta, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-11-17] .
  2. funkcja nieparzysta, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-11-17] .

Linki zewnętrzne

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Parzystość i nieparzystość funkcji, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, matematyka.zut.edu.pl [dostęp 20223-10-10].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2024-06-13]:
    • Justyna Biernacka, Funkcja parzysta i jej przykłady.
    • Justyna Biernacka, Funkcja nieparzysta i jej przykłady.
    • Beata Kuna, Własności funkcji złożonych.
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Piotr Stachura, Funkcje parzyste i nieparzyste, kanał Khan Academy na YouTube, 11 stycznia 2023 [dostęp 20223-10-10].
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Even Function, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-10-10].
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Odd Function, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-10-10].
  • p
  • d
  • e
pojęcia podstawowe
obraz
  • zbiór wartości
przeciwobraz
typy (rodzaje)
ogólne
ciągi
inne funkcje jednej zmiennej
funkcje wielu zmiennych
funkcje zdefiniowane
samą przeciwdziedziną
działania algebraiczne
odmiany działań
jednoargumentowych
funkcje zdefiniowane
zbiorem wartości
zdefiniowane porządkiem
zdefiniowane algebraicznie
inne funkcje
pojęcia określone
głównie dla działań
jednoargumentowych
złożenie funkcji
(superpozycja)
przypadek działań
jednoargumentowych
inne przypadki
struktury
definiowane funkcjami
inne powiązane
pojęcia
twierdzenia
uogólnienia