Funkcja częściowa

Przykład funkcji częściowej.
Jedno z przedłużeń funkcji częściowej z poprzedniej ilustracji.

Funkcja częściowa z X {\displaystyle X} do Y {\displaystyle Y} – funkcja f : X Y , {\displaystyle f\colon X'\to Y,} gdzie X {\displaystyle X'} jest podzbiorem X {\displaystyle X} [1].

Funkcję częściową z X {\displaystyle X} do Y {\displaystyle Y} oznacza się f : X Y . {\displaystyle f\colon X\nrightarrow Y.}

Jest to uogólnienie pojęcia funkcji polegające na tym, że nie wymaga się, aby f {\displaystyle f} odwzorowywało każdy element zbioru X {\displaystyle X} na element zbioru Y {\displaystyle Y} (lecz elementy pewnego podzbioru X {\displaystyle X'} zbioru X {\displaystyle X} ). Jeśli X = X , {\displaystyle X'=X,} to f {\displaystyle f} nazywa się po prostu funkcją. Funkcje częściowe są często używane wtedy, gdy dokładna dziedzina funkcji, X , {\displaystyle X',} nie jest znana.

Dla funkcji częściowej f {\displaystyle f} dla każdego elementu x X , {\displaystyle x\in X,} albo:

  • f ( x ) = y Y {\displaystyle f(x)=y\in Y} ( y {\displaystyle y} jest jedynym takim elementem Y {\displaystyle Y} ) albo
  • f ( x ) {\displaystyle f(x)} jest niezdefiniowana.

Jeśli dla funkcji częściowej f {\displaystyle f} istnieje taka funkcja g : X Y , {\displaystyle g\colon X\to Y,} że dla każdego elementu x {\displaystyle x} zbioru X {\displaystyle X'} zachodzi równość f ( x ) = g ( x ) , {\displaystyle f(x)=g(x),} to funkcję g {\displaystyle g} nazywamy przedłużeniem funkcji f . {\displaystyle f.} Mówimy wtedy, że funkcja f {\displaystyle f} jest funkcją częściową funkcji g {\displaystyle g} [1]. Funkcję częściową f {\displaystyle f} funkcji g {\displaystyle g} oznaczamy wtedy symbolem g | X . {\displaystyle g|X'.}

Dziedzina funkcji częściowej

Są obecnie dwa poglądy na dziedzinę funkcji częściowej. Większość matematyków, włączając w to specjalistów od teorii rekursji, używa zwrotu dziedzina f {\displaystyle f} dla zbioru wszystkich wartości x , {\displaystyle x,} dla których f ( x ) {\displaystyle f(x)} jest zdefiniowana ( X {\displaystyle X'} w definicji powyżej). Lecz część matematyków, w szczególności ci specjalizujący się w teorii kategorii, uważa za dziedzinę funkcji częściowej f : X Y {\displaystyle f\colon X'\to Y} zbiór X , {\displaystyle X,} i nazywa zbiór X {\displaystyle X'} dziedziną definicji.

Własności

  • Jeśli f {\displaystyle f} jest funkcją częściową funkcji g , {\displaystyle g,} to f g {\displaystyle f\subset g} (jako podzbiory X × Y {\displaystyle X\times Y} ).
  • Każdą funkcję częściową f {\displaystyle f} można przedłużyć do pewnej funkcji g , {\displaystyle g,} na ogół na wiele sposobów. Ustalmy na przykład element y 0 {\displaystyle y_{0}} zbioru Y {\displaystyle Y} i przyjmijmy:
g ( x ) = { f ( x ) , gdy  x X y 0 , gdy  x X X {\displaystyle g(x)={\begin{cases}f(x),&{\text{gdy }}x\in X'\\y_{0},&{\text{gdy }}x\in X\setminus X'\end{cases}}}
  • Funkcja częściowa jest nazywana injekcją lub surjekcją, gdy istnieje jej przedłużenie do funkcji, która jest odpowiednio injekcją lub surjekcją. Funkcje częściowe mogą być jednocześnie injektywne i surjektywne, ale pojęcie bijekcji stosuje się tylko do funkcji.
  • Injektywna funkcja ma odwrotność, która jest funkcją częściową injektywną.
  • Odwrotność funkcji częściowej, która jest jednocześnie injekcją i surjekcją jest funkcją injektywną..

Przykłady

  • Rozpatrzmy pierwiastek kwadratowy ograniczony do liczb całkowitych: g : Z Z ,   g ( n ) := n . {\displaystyle g\colon \mathbb {Z} \nrightarrow \mathbb {Z} ,\ g(n):={\sqrt {n}}.}
Wtedy g ( n ) {\displaystyle g(n)} jest zdefiniowana dla tych liczb n , {\displaystyle n,} które są dokładnymi pierwiastkami (tzn. 0, 1, 4, 9, 16, ...). Dlatego g ( 25 ) = 5 , {\displaystyle g(25)=5,} lecz g ( 26 ) {\displaystyle g(26)} jest niezdefiniowana.
  • Logarytm zmiennej zespolonej ln : C C {\displaystyle \ln :\mathbb {C} \nrightarrow \mathbb {C} } jest funkcją częściową o dziedzinie { z = r e i φ : r > 0 , π < φ < π } , {\displaystyle \{z=re^{i\varphi }\colon \;r>0,-\pi <\varphi <\pi \},} czyli płaszczyźnie zespolonej pozbawionej liczb rzeczywistych niedodatnich[2].

Przypisy

  1. a b Kuratowski i Mostowski 1978 ↓, s. 83.
  2. Szabat 1985 ↓, s. 180–181.

Bibliografia

  • Kazimierz Kuratowski, Andrzej Mostowski: Teoria mnogości wraz ze wstępem do opisowej teorii mnogości. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.
  • B. Szabat: Wstęp do analizy zespolonej. Cz. 1. Funkcje jednej zmiennej. Moskwa: Nauka, 1985. (ros.).
  • p
  • d
  • e
Funkcje matematyczne
pojęcia podstawowe
obraz
  • zbiór wartości
przeciwobraz
typy (rodzaje)
ogólne
ciągi
inne funkcje jednej zmiennej
funkcje wielu zmiennych
funkcje zdefiniowane
samą przeciwdziedziną
działania algebraiczne
odmiany działań
jednoargumentowych
funkcje zdefiniowane
zbiorem wartości
zdefiniowane porządkiem
zdefiniowane algebraicznie
inne funkcje
pojęcia określone
głównie dla działań
jednoargumentowych
złożenie funkcji
(superpozycja)
przypadek działań
jednoargumentowych
inne przypadki
struktury
definiowane funkcjami
inne powiązane
pojęcia
twierdzenia
uogólnienia

  • p
  • d
  • e
Relacje matematyczne
pojęcia
podstawowe
własności i typy
według liczby
argumentów
konkretne
przykłady
własności
relacji
binarnych
praporządki
inne zestawy
własności
działania
na relacjach
jednoargumentowe
dwuargumentowe
powiązane
struktury
algebraiczne
porządkowe
inne
pozostałe pojęcia